Dramat wojenny, ukazujący tragedię ludności żydowskiej w okupowanej Warszawie. Bohaterami są mieszkańcy warszawskiej kamienicy - dzieci i dorośli. Wybucha wojna, Niemcy zajmują Warszawę, tworzą getto. Rodzice Fredka przyjmują wolkslistę, współpracują z hitlerowcami, ujawniają żydowskie pochodzenie doktora Białka, po czym zajmują jego mieszkanie.

Młody praktykant aptekarski – Władzio zakochany jest w pięknej kasjerce Lodzi, będącej córką właściciela pojazdów konnych, ale miłości obydwojga nie sprzyja wszechogarniający kryzys.

Jest rok 1916, drugi rok trwa I Wojna Światowa. Kapitan Michał Łazowski (Jerzy Leszczyński), nagle wezwany z urlopu, wyrusza na wołyński front. Na krakowskim dworcu żegna go żona Wanda (Nina Olida) oraz córka Nelly (Maria Malicka). Niebawem do Krakowa nadchodzi wiadomość, że kapitan zaginął bez wieści a w pułku, którym dowodził, nikt nie ocalał. Po kilku latach, żona kapitana, nie mając nadziei na powrót męża, utwierdzona w swym przekonaniu listem, który przywiozła jego matka (Konstancja Bednarzewska), informującym, że syn jej, za udział w walkach przeciwko władzy radzieckiej, skazany został na karę śmierci przez rozstrzelanie, wychodzi ponownie za mąż. Tymczasem Łazowski, który dostał się do rosyjskiej niewoli, dzięki pomocy zakochanej w nim Kseni (Leokadia Pancewiczowa), ucieka. Rozpoczyna się tułacza gehenna, poprzez Krym, Odessę, stepy południowej Rosji, do rodzinnego kraju...