Włodzimierz Boruński, właściwie Włodzimierz Leon Boruch, urodził się 3 lipca 1906 roku w Łodzi, a zmarł 10 kwietnia 1988 roku w Warszawie. Był polskim aktorem, reżyserem, poetą, satyrykiem i tłumaczem, znanym przede wszystkim z ról charakterystycznych w filmach i serialach, takich jak "Lalka" czy "Ziemia obiecana". Za swoją działalność artystyczną został uhonorowany między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Wczesne lata
Włodzimierz Boruński przyszedł na świat w Łodzi, jako syn Jerzego (Hirszla) Borucha i Berty z Krukowskich. Jego bratem był kompozytor Leon Boruński, a ciotecznymi braćmi  poeta Julian Tuwim oraz aktor Kazimierz Krukowski. Ukończył Gimnazjum im. B. Brauna w rodzinnym mieście. W latach 1924 - 1925 studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, jednak jego serce skierowane było ku sztuce. Już wtedy rozpoczął współpracę z warszawskimi kabaretami i teatrami rewiowymi, pisząc pod pseudonimem Dr Bridge. W 1931 roku zdał egzamin aktorski ZASP, a rok później eksternistyczny egzamin aktorski.

Historia kariery
Kariera artystyczna Włodzimierza Boruńskiego rozpoczęła się na dobre w latach 30. XX wieku, kiedy to aktywnie działał jako aktor i reżyser w licznych warszawskich teatrach rewiowych, takich jak "Morskie Oko", "Perskie Oko", "Qui Pro Quo" czy "Mignon". Pisał skecze, monologi i piosenki, tworząc wiele programów dla sceny warszawskiej, w tym dla Teatru Syrena. Okres II wojny światowej spędził początkowo we Lwowie, następnie w Kijowie, a po agresji Niemiec na ZSRR trafił do obozu pracy w Baszkirii. Po zakończeniu wojny powrócił wraz z II Armią Wojska Polskiego do kraju i osiedlił się w Lubaniu Śląskim, gdzie założył teatrzyk "Siódme niebo" oraz redagował pismo "Na straży".

Jako aktor filmowy zadebiutował w wieku 55 lat w filmie Tadeusza Konwickiego "Zaduszki". Od tego momentu zaczął systematycznie pojawiać się na ekranach, specjalizując się w rolach charakterystycznych, często odtwarzając postaci pochodzenia żydowskiego. Współpracował z czołowymi polskimi reżyserami, takimi jak Andrzej Wajda, Krzysztof Kieślowski czy Jerzy Hoffman. Pomimo późnego debiutu filmowego, stworzył wiele zapadających w pamięć ról, które ugruntowały jego pozycję jako jednego z najbardziej rozpoznawalnych polskich aktorów charakterystycznych. Po wojnie kontynuował swoją działalność reżyserską i pisarska, m.in. przez prowadzenie teatru "Siódme niebo" i redagowanie pisma "Na straży".
Włodzimierz Boruński zmarł 10 kwietnia 1988 roku w Warszawie.

Najważniejsze role
Do najważniejszych ról Włodzimierza Boruńskiego można zaliczyć:
- Doktor Szuman w serialu "Lalka"
- Krawiec Gold w filmie "Zazdrość i medycyna"
- Halpern w filmie "Ziemia obiecana"
- Sommer w serialu "Polskie drogi"
Wszystkie filmy i seriale z udziałem aktora znajdziesz TUTAJ.

Nominacje i zdobyte nagrody
Włodzimierz Boruński został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1974 roku. Otrzymał również Medal i Odznakę ZAiKS-u w 1988 roku. Był dwukrotnie nagradzany na Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie w 1978 roku, za role w serialach "Lalka" i "Polskie drogi". Ponadto, za rolę Sommera w "Polskich drogach" otrzymał Nagrodę Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji I stopnia w 1978 roku, a za rolę w filmie "Mrzonka" otrzymał tę samą nagrodę w 1986 roku.

Działalność poza aktorstwem
Poza aktorstwem, Włodzimierz Boruński aktywnie działał jako reżyser w teatrach rewiowych, a po wojnie założył teatrzyk "Siódme niebo" w Lubaniu Śląskim, gdzie pełnił funkcję dyrektora. Był również redaktorem pisma "Na straży". Boruński tworzył także jako poeta, satyryk i tłumacz, autor licznych tekstów kabaretowych i piosenek, wykorzystywanych między innymi w Teatrze Syrena. Wydał kilka tomików poezji. Po wojnie zaangażował się w organizację szkolnictwa na Ziemiach Odzyskanych.