Włodzimierz Nahorny

Otrzymał następujące odznaczenia:
- 1974 r. - Odznaka "Zasłużony Działacz Kultury";
- 1986 r. - Odznaka "Zasłużony Działacz Kultury";
- 2005 r. - Brązowy Medal "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis";
- 2010 r. - Srebrny Medal "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis";
- 2011 r. - Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski;
- 2021 r. - Złoty Medal "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis".

W roku 2000 otrzymał statuetkę Fryderyka w kategorii Jazzowy Muzyk Roku.

W 1964 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Sopocie (Polska) w klasie klarnetu. W 2009 roku uzyskał stopień naukowy doktora na Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku (Polska), natomiast w 2012 roku przyznano mu tytuł profesora sztuk muzycznych.

Wydał następujące albumy:
- 1967 r. - "Heart";
- 1973 r. - "Jej portret";
- 1991 r. - "Obejmij mnie";
- 1995 r. - "Ich portret" (z Krzysztofem Wolińskim);
- 1997 r. - "Mity";
- 2000 r. - "Fantazja polska";
- 2003 r. - "Śpiewnik Nahornego" (z Lorą Szafran).

Współpracował ze słynnym teatrzykiem Bim Bom założonym m.in przez Zbigniewa Cybulskiego i Bogumiła Kobielę.

Był członkiem następujących zespołów:
- Little Four (1959; klarnet);
- North Coast Combo (1959; klarnet);
- Tralabomba Jazz Band (1959; klarnet);
- Breakout (1969-1973; saksofon, flet).

Dwukrotnie zdobywał I Nagrodę na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, w latach 1972 i 1973.