Film dokumentalny opowiada o życiu i twórczości zapomnianej, wybitnej polskiej artystki teatru lalek Leokadii Serafinowicz.

Czternastu mężczyzn wstępuje do nowicjatu Zakonu Jezuitów. Są tam odcięci od świata przez dwa lata. To przysłowiowa pustynia, są bez pieniędzy, telefonów, dostępu do internetu, kontaktów ze znajomymi, poddawani różnym próbom. Przez ten czas muszą zmierzyć się z decyzją czy życie zakonne jest na pewno wyborem dla nich. I zostać na całe życie albo odejść. "Jak będziesz siedział w budzie, to będziesz widział owoce w codzienności." - mówi do nowicjuszy ich przełożony. Doskonałe zdjęcia pustyni Wojciecha Staronia („Ptaki śpiewają w Kigali”, „Plac Zbawiciela”) zakreślają symboliczny horyzont doświadczeń nowicjuszy, a refleksyjna muzyka Adama Bałdycha podkreśla medytacyjny rytm filmu.

Film oparty na materiałach nagranych przez milicjantów oraz oficerów polskich służb bezpieczeństwa, którzy w nieoczywisty sposób zarejestrowali portret komunistycznej Polski.

Poetycka podróż w głąb świata i umysłów osób autystycznych oraz z zespołem Aspergera.

Dokument Piotra Kota poświęcony VI Światowym Dniom Młodzieży, które odbyły się w 1991 roku w Częstochowie. Autor filmu przypomina słowa papieża z tamtego spotkania i zadaje pytania o ich aktualność. Bohaterami filmu powstałego w 30. rocznicę jasnogórskiego spotkania są uczestnicy Światowych Dni Młodzieży z 1991 roku. W dokumencie na bazie materiałów archiwalnych przypomniane zostaje przesłanie do młodych ludzi pozostawione przez Papież Jana Paweła II, które skupiło się wokół trzech znaków i trzech słów: Biblia, Krzyż i Ikona Maryi oraz tekstu Apelu Jasnogórskiego: jestem, pamiętam, czuwam.

Dokument o Antoninie i Janie Żabińskich. Przed wojną kierowali warszawskim zoo, w którym podczas okupacji dawali schronienie licznym zagrożonym, głównie Żydom.

Film opowiada historię wojennych zmagań 3 Pułku Strzelców Konnych im. Hetmana Stefana Czarnieckiego, będącego ostatnią jednostką polskiej wrześniowej armii, jaka zachowała bojową sprawność i nigdy się nie poddała. Kanwą scenariusza tego fabularyzowanego dokumentu są wojenne wspomnienia kilku byłych żołnierzy pułku, które udało się zarejestrować, zanim odeszli na wieczną wartę. Ich obecność w filmie przesądzająca o autentyzmie narracji , wprowadza sceny realizowane z udziałem aktorów stanowiących "porte parole" postaci wypowiadających się weteranów. Autentyczni bohaterowie - płk. Zbigniew Makowiecki, mjr marian Michniewicz, rtm. Wilhelm Bilewicz, rtm. Bernard Wasilewski, płk. Antoni Ławrynowicz wprowadzają opowieść, którą następnie podejmują odtwarzający ich aktorzy. Film w linearnej narracji prezentuje historię strzelców konnych, których wojenna tułaczka odzwierciedla typowe losy wielu polskich oddziałów miotających się.

Filmowa historia urodzonego w 1908 roku w Kalkucie, bengalskiego pisarza i językoznawcy, który po kilkuletnim pobycie w Londynie, trafia w 1934 roku do Warszawy, gdzie zostaje wykładowcą języków indyjskich na UW. W marcu 1940 roku udaje mu się wydostać z Polski i dotrzeć do Indii. Tam natychmiast rozpoczyna radiową kampanię, mającą na celu uświadomienie swoim rodakom barbarzyństwa niemieckiej napaści na Polskę.