Recenzja filmu

Trzynaście dni (2000)

Przypadkowo zwróciłam uwagę na ten film, gdyż zauważyłam, że gra w nim Kevin Costner. Okazało się, że było warto poświęcić swój czas. Dla osoby, która powinna mieć wszelką wiedzę historyczną w małym paluszku, był to bez wątpienia bardzo interesujący seans. Wracam jednak do samego filmu. Tytułowe trzynaście dni to jeden z najgorętszych okresów w powojennej historii świata, który stanął w obliczu wojny nuklearnej w wyniku konfliktu amerykańsko-radzieckiego. Fabuła przybliża kulisy kryzysu kubańskiego w 1962 roku, jednego z najdramatyczniejszych momentów prezydentury Johna F. Kennedy'ego. Kenny O'Donnell (Kevin Costner) to zaufany pomocnik i powiernik prezydenta, który odegrał dużą rolę w zażegnaniu tego konfliktu. W 1962 r. dwa mocarstwa znalazły się na krawędzi wojny. 16 października amerykański samolot szpiegowski fotografuje radzieckie rakiety balistyczne na Kubie - w bezpośrednim sąsiedztwie Stanów Zjednoczonych. Pociski te mogą w ciągu pięciu minut dolecieć do dowolnego amerykańskiego miasta i zniszczyć je - stanowią więc realne zagrożenie. Problem ten należy jak najszybciej rozwiązać, zanim rakiety zostaną ostatecznie zainstalowane i uzbrojone. Szefowie armii amerykańskiej zdecydowanie chcą wojny i usiłują do niej nakłonić prezydenta. Istnieją dwie opcje: naloty na wyrzutnie rakiet lub inwazja na wyspę. Jednak prezydent Kennedy pragnie uniknąć rozwiązania siłowego, gdyż zdaje sobie sprawę, że doprowadzi ono do wojny, gdy z poparciem dla Kuby wystąpi Związek Radziecki. Dla mnie "Trzynaście dni" to swego rodzaju arcydzieło. Wiedziałam z całą pewnością, że nie było wojny nuklearnej między Ameryką a Rosją, a jednak w trakcie filmu ani przez chwilę się nie nudziłam, a napięcie rosło. Nie jest to na szczęście taki "suchy" dokument (których po prostu nie cierpię...) ani typowy film akcji, jak niektórzy mogliby się spodziewać. Obraz opiera się głównie na dialogach, lecz wcale nie jest "przegadany". Aktorzy genialnie oddawali wszelkie emocje - oglądając czułam się, jakbym właśnie żyła w tamtych czasach i wiedziała o zagrożeniu wojną nuklearną. Kevin Costner jako Kenny O'Donnell - doradca prezydenta Johna F. Kennedy'ego, Bruce Greenwood jako prezydent John F. Kennedy i Steven Culp jako brat prezydenta - Robert F. Kennedy, spisali się znakomicie. Costner dobrze zobrazował swojego bohatera: silnego mężczyznę, który usiłuje za wszelką cenę ocalić ojczyznę od zagłady i który bardzo kocha swoją rodzinę. Greenwood znakomicie pokazał rozterki prezydenta, który z jednej strony naciskany przez wojskowych i Kongres, by rozpocząć wojnę, z drugiej ma świadomość tego, że owa decyzja może zniszczyć nie tylko Amerykę, ale także cały świat. Przybliża to jego sylwetkę jako człowieka działającego na rzecz pokoju. Culp jako młodszy brat prezydenta ukazał, czym jest przyjaźń w polityce. Podsumowując: film pt. "Trzynaście dni" trzyma w napięciu do samego końca, choć nie ma tutaj zjawiskowych wybuchów, etc. Siła filmu tkwi w świetnych dialogach i aktorach. Jest to bardzo dobre kino polityczne, ukazujące zawiłości polityki międzynarodowej, w której jeden niewłaściwy ruch może przesądzić o wojnie. Twórcy filmu bardzo wiernie oddali atmosferę tamtych dni, połączyli wiarygodność z umiejętną realizacją. Filmy o dramatycznych wydarzeniach ze szczytów władzy i okolicznościach, mogących doprowadzić do zagłady świata ogląda się zupełnie inaczej, jeżeli mówią o sytuacjach prawdziwych, gdyż mamy świadomość autentyczności wydarzeń. Wszystkie postacie w filmie odegrały jakąś rolę w historii. Przystępne pokazanie zawiłej przeszłości i gra aktorska trójki głównych bohaterów sprawia, że warto polecić ten film każdemu: historykowi, przyszłemu historykowi i absolutnie zwykłemu człowiekowi. Pamiętaj: to nie fikcja! Takie wydarzenia rzeczywiście miały miejsce jakiś czas temu. Oby nigdy więcej nic nas takiego nie spotkało.