Recenzja filmu

300 (2006)

Niektórzy z Nas pamiętają jeszcze z lekcji historii pewne słynne bitwy, a trzeba przyznać - było ich wiele. Jedną z nich, której historia nie wymazała z ludzkich wspomnień, jest bitwa, która miała miejsce 480 lat p.n.e. - bitwa pod Termopilami. Wtedy to kilkutysięczna armia Greków stawiła opór perskiemu najeźdźcy. Przez kilka dni Persowie nie potrafili przełamać szyków dzielnych Greków. Do czasu, gdy zdrajca Efialtes przeprowadził Persów przez pewien przesmyk, dzięki któremu zdołali oni okrążyć swego wroga. Armia Grecka pewna rychłej klęski wycofała się, a na placu boju pozostali tylko nieliczni - Spartanie. Ich śluby i honor nie pozwalał im na opuszczenie wąwozu, walczyli do ostatniego żołnierza, by dzięki temu reszta Greków mogła się na nowo zreorganizować i stawić czoła Persom pod Salaminą. I to właśnie ten kawałek historii natchnął Franka Millera do stworzenia dzieła - komiksu, w którym zobrazował losy dzielnych Spartan. Tytułowych "300" to nic innego jak rzekoma liczba spartańskich żołnierzy, którzy do końca swych chwil stawili czoła królowi Kserksesowi i jego armii. Do dziś komiks zdobył kilka nagród i zalicza się do klasyki współczesnego komiksu. W Hollywood zaczęto zastanawiać się, czy dobrym pomysłem byłoby zekranizować kolejny komiks, który już wcześniej odniósł sukces. Po sukcesie "Sin City - Miasto grzechu" postanowiono, że i tym razem nie powinien to być chybiony pomysł. I choć reżyserię powierzono mało znanemu Zackowi Snyderowi jego współpracownicy i nieliczni fani głośno komentowali, że będzie to kolejny wspaniały film. Tak też się stało! "300" to wspaniałe kino! Poczynając od zwiastunów, które miały promować film, a kończąc na dziele finalnym. Osoby, które wcześniej zetknęły się z komiksem Millera zorientują się, że większość scen jest wręcz ożywiona ze zwykłych kartek papieru. Kolory, charakterystyka bohaterów, a nawet słowa są wręcz dokładnym odzwierciedleniem dzieła amerykańskiego rysownika. W film wpleciono także kilka nowych wątków, przez co akcja jest jeszcze bardziej interesująca i trzyma widza w fotelu do ostatnich minut seansu. Mowa tu chociażby o roli żony Leonidasa - królowej Gorgo czy też Theronie - zdrajcy i oportuniście, który za wszelką cenę chce klęski Spartan. Snyder, ubarwiając w ten sposób swoje dzieło, próbuje przewidzieć, czym kierował się ówczesny król Sparty - Leonidas, ruszając na bitwę, której nie był w stanie wygrać. Mimo iż wielu przeciwnikom wyda się niepotrzebne takie ubarwienie powieści, to jestem pewien, że dzięki temu możemy dostrzec, jak też ciężko było wtedy nakłonić żołnierzy do walk, czy też stawić jakikolwiek opór tak licznemu wrogowi. Poza wspomnianym już zdjęciami należy również wyróżnić kreacje bohaterów, którzy dzięki swemu niezwykłemu kunsztowi potrafią dogłębnie przenieść Nas w historyczne czasy. A przy tym dużą rolę odgrywa muzyka, która tylko podkreśla wymowność dobrego kina. Wizualizacje scen z bitwy - z różnymi ujęciami kamery, ze zwolnionymi i przyśpieszonymi kadrami również mówią same za siebie. Na koniec przyznam, że wahałem się, czy film będzie tak dobry jak zwiastuny, czy jako typowy humanista nie zawiodę się, lecz teraz, gdy mam za sobą dwugodzinne wspaniałe widowisko, nie narzekam na cokolwiek. "Gladiator" był dobry, ale "300" to już wspaniałe dzieło. Z chęcią obejrzałbym jeszcze kilkakrotnie pana Butlera i jego żołnierzy, i na pewno to uczynię nie raz.