Recenzja filmu

Dzielnica! (2004)

Zrealizowana w 2004 roku "Dzielnica" cieszy się już w swojej ojczyźnie mianem filmu kultowego. Jednakże w tym konkretnym przypadku entuzjazm widzów podzielili również krytycy, co w przypadku tego rodzaju obrazów zdarza się nieczęsto, nagradzając "Dzielnicę" na festiwalach na Ukrainie, w Ottawie i Korei. Akcja filmu inspirowanego klasycznym "Romeo i Julią" Szekspira rozgrywa się w budapeszteńskim getcie, w którym obok siebie żyją Węgrzy, Cyganie, Arabowie i Chińczycy. Pomiędzy Węgrami i Cyganami dochodzi do częstych konfliktów, ale kiedy pojawia się szansa na zarobienie dużych pieniędzy dawne urazy idą w niepamięć. Grupa dzieciaków różnego pochodzenia i różnych wyznań odbywa niesamowitą podróż w przeszłość, by milion lat wcześniej stworzyć pod dzielnicą olbrzymie zasoby... ropy naftowej. Scenariuszowi obrazu, nad którym pracowało aż czterech autorów, nie sposób odmówić oryginalności. W "Dzielnicy" splatają się bowiem wątki absurdalnej komedii, z satyrą polityczną, romansem, sensacją i filmem muzycznym. Na ekranie cały czas coś się dzieje i na pewno nie sposób byłoby się nudzić gdyby nie fakt, że "Dzielnica" jest filmem bardzo nierównym. Obok dowcipów genialnych w obrazie znalazło się wiele żartów zwyczajnie nieśmiesznych, albo nie zrozumiałych dla widzów spoza Węgier. Po projekcji nie mogłem się również oprzeć wrażeniu, że czterech scenarzystów zwyczajnie nie miało pomysłu na film pełnometrażowy. W pewnym momencie "Dzielnica" wyraźnie bowiem "siada" a wulgarne dialogi przestają bawić i zaczynają nudzić. Produkcja Arona Gaudera broni się głównie dzięki swojej oryginalności i fenomenalnemu sposobowi wykonania. W przeciwieństwie do "South Parku", do którego "Dzielnica" jest porównywana, węgierski obraz został zrealizowany przy zastosowaniu animacji komputerowej a twarze filmowych bohaterów są w rzeczywistości twarzami prawdziwych aktorów. Każdemu z odtwórców głównych ról twórcy zrobili około 350 zdjęć, dzięki którym można było na ekranie pokazać ich emocje. W parze z doskonałą animacją idzie ścieżka dźwiękowa, na którą składają się węgierskie kompozycje hip hopowe. Ostre w słowach i wpadające w ucho na pewno nie rozczarują miłośników tego rodzaju muzyki. "Dzielnica" na pewno nie jest adresowana do wszystkich widzów. Jeśli nie lubisz hip hopu, nie śmieszą się przyciężkawe niekiedy dowcipy i absurdalny humor ten film nie jest raczej dla ciebie. Jeśli jednak humor panów Parkera i Stone'a nie jest ci obcy. uwielbiasz animację i kochasz szalone produkcje debiutancki obraz Arona Gaudera nie powinien cię rozczarować.