Co do "mieniącego neonami" - w naszym kraju w czasach PRL było tyle samo,jak nie więcej neonów niż na zachodzie i miały one bardziej wyszukane formy.

Nie było więcej ani w liczbach bezwzględnych, ani per capita. Formy bywały (czasem) dość wyszukane, o ile akurat wszystko działało (więc najczęściej na 1 maja i 22 lipca). :D

Z tego co pamiętam, to jedyne zdjęcia kręcone poza demoludami były z samochodu w Wiedniu. Jak wspominam w recenzji na produkcje wydano jedynie złotówki i forinty.

Chyba z samochodu kręcono w Rzymie, w Szwajcarii, chyba w Monachium.
Może twórcy byli na wycieczkach Orbisowskich na "zgniłym zachodzie" i z autobusu kręcili ręczną 16-tką.
Nie wiem, tak myślę.

Były też na pewno Saloniki w serialu prawdziwe. Byłem i poznaję. :)

Były też na pewno Saloniki w serialu prawdziwe. Byłem i poznaję. :)

Podawałem to, co zapamiętałem z odpowiedzi szefa Radiokomitetu na interpelację poselską. Poza tym możliwe, że serial zmontowano z materiałów, które wcale nie powstały na jego potrzeby.

Też jest taka możliwość. Dawno to widziałem. Kadry z innych produkcji mogli wmieszać w serial. Pamiętasz może odcinek o Rzymie? Czy pojawia się jakiś popularny zabytek jak np. bazylika św. Piotra, Koloseum, schody hiszpańskie albo Fontanna di Trevi? Wtedy można szybko zwrócić uwagę czy nie jest to doklejone z innej produkcji.

Powtórkowo oglądałem tylko część odcinków, bo mnie zmogło. Serial kręcono w czasach dostępnej jedynie taśmy filmowej. Przypuszczam, że w przypadku filmów telewizyjnych mało istotna była też jakość materiału, bo w odbiorze i tak wszystko rujnował standard Secam. To ułatwiało mieszanie materiału filmowego, bo takie niuanse jak rodzaj obiektywu, oświetlenie, czy wręcz typowe dla danego producenta kliszy odcienie, nie dawały zauważalnych przeskoków. Nawet w ówczesnych filmach kinowych w demoludach dominowały klisze AGFA, na których wszystko było dziwnie pomarańczowe.

Dodatkowo operatorem kamery był wówczas 26 letni Krzysztof Wawrzyniak bez doświadczenia zawodowego. Opisałem to w osobnym wątku. Myślę, że to też miało swoje odbicie w efekcie końcowym, który widzimy na ekranach.

Nie mniej sposób kadrowania wynikał z proporcji obrazu TV, jak i oszczędności przy takich produkcjach. Niekoniecznie w takim przypadku nagranie mógł zepsuć operator. Zdumiewa mnie natomiast miałkość scenariuszowa. Być może znacznie lepiej odbieramy obecnie "Stawkę...", gdyż nikt nie ma wątpliwości, że z III Rzeszą trzeba było walczyć. Role jego niemieckich "kolegów po fachu" z SS były w dodatku znakomicie napisane. To, komu Kolicki służył było mniej ważne (choć mało prawdopodobne byłoby jego wystąpienie w polskim mundurze, bo takich służb wówczas Wojsko Polskie idące ze Wschodu nie miało). W "Życiu..." Maj występuje w propagandowej kontrze do Zachodu, a jego niemal szatańsko-operetkowi przeciwnicy są zbyt przerysowani.

Oczywiście, że znakomita większość była kręcona w krajach socjalistycznych. Na przykład odcinek, którego akcja toczyła się w Ameryce Środkowej w rzeczywistości kręcono na Krymie. Można poznać górę Aj Udah, można poznać pałac w Livadii i miejsce spotkania Stalina, Roosevelta i Churchilla na konferencji Jałtańskiej.

Uwielbiam określenie "aparatczyk" :) również bardzo lubię dziwadło językowe "znieczulica".