Przyznam, że czekałem aż ktoś z Was, Drodzy Filmwebowicze, założy tutaj temat tego odcinka i podzieli się swoimi wrażeniami. A tutaj pusto i frekwencja mała. Szkoda, bo pomimo, iż serial jak na razie nie wykorzystuje w pełni potencjału drzemiącego w motywie przewodnim scenariusza (podróże w czasie + wizja przyszłości z oryginalnego filmu "12 Małp" Gilliam’a), to ewentualne, kolejne sezony mogą przy większym budżecie być bardziej ambitne.

Pozostawiając powyższą dygresję na boku, odcinek 1x12 o tytule „Paradox” wyjaśnił zamysł scenarzystów na pokonanie problemów Cole’a z – mówiąc wprost – umieraniem. Efekty specjalne jak na serial akceptowalne, jak tutaj, gdy dorosły Cole wstrzykuje sobie krew Cole’a z okresu dzieciństwa.
Z jednej strony ciekawi fakt, że to przeżył. Eksplozja była tak duża, że okna wywaliło w lokalu Cassie. Z drugiej strony „materia z przyszłości” kilkusetkrotnie przewyższała „materią z przeszłości” (bez określania „teraźniejszości” ;) ) – tego może próbować chwytać się umysł człowieka posiadającego potrzebę doznań intelektualnych od serialu Sci-Fi.
A jeżeli już nie umarł, to powinna być jakaś mała deformacja – albo chociażby blizna :) W serialu natomiast cały i zdrowy – a właśnie uzdrowić Cole’a miał ten zastrzyk.
Mogliby jeszcze dorzucić motyw jego włosów, które zmieniłyby kolor na czerwony. Mógłby sobie z nich herbatki parzyć :)

Poza tym:

Aaron okazuje się pośrednio winny śmierci ojca Cole’a. Chciał uciec razem z Cassie i schować się przed wirusem (miazga pomysł). Przy okazji dał znać Armii 12 Małp, gdzie aktualnie znajduje się Cole (dom Cassie). Tym samym otworzył drzwi dla bliższej relacji Cassie i Cole’a, zdradzając w ten sposób swoją własną żonę / partnerkę życiową.

Katarina Jones jako kobieta, która nie wygląda jak wiedźma z obsesją. Pochodzi z Berlina, gdzie mieszka jej rodzina, która namawia ją na nie-usuwanie ciąży, w którą zaszła ze swoim mężem, podczas trwającego tydzień małżeństwa.
Tutaj również okazało się, co było na skrawku papieru, który dała Cole’owi Cassie z 2017 roku, podczas plagi – adres Katariny Jones właśnie. Cassie nachodzi ją ze sztucznym pistoletem udając, że jest prawdziwy; Katarina grozi jej w pewnym momencie nożem, by koniec końców ściśle ze sobą współpracować, ratując Cole’a i zasadność istnienia kolejnych epizodów w tym sezonie.
Przy okazji tego wątku wyjaśnia się co naprawdę miała na myśli Katarina w pierwszym odcinku tego serialu, gry w pierwszych słowach powiedziała do Cole’a: „Czekałam na pana, panie Cole” (brak mi pewności, czy w tym zdaniu użyte było określenie „długo”).
Kaseta nagrana przez Cassie była tylko „potwierdzeniem przyszłości” dla Jones, która wszystkiego dowiedziała się w 2015 od Cassie, gdy Cole umierał na kanapie.

Jennifer przejmuje kontrolę nad firmą swojego ojca. Przyznam szczerze, że gdybym siedział przy tym stole jako jeden z członków zarządu, to po zachowaniu Jennifer nie wiem, czy bym stamtąd po prostu nie wyszedł. Z drugiej strony być może chciałbym ją jeszcze wysłuchać. Gdyby jednak rzuciła jakąś bzdurę, spójną z jej nieokrzesanym i nieobliczalnym zachowaniem, wyszedłbym spieniężyć udziały i szukać szczęścia gdzie indziej.

Nim Aaron zdradził Cassie i Cole’a, Oliwia trochę nad nim pracowała. Jeżeli Aaron się otrząśnie po Cassie, to być może będzie się miał ku Oliwii.
W scenach Oliwii z Aaronem pierwszy chyba raz można było wyraźnie dostrzec Kobiecość Oliwii. Bardzo atrakcyjna kobieta :)

Ojciec Cole okazał się być dobrym i mądrym człowiekiem. Miał ciekawe nastawienie – gdy Cole powiedział, że nie może czegoś zrobić.

- I can’t.
- Wow, we don’t use this Word around here. The only failure…
- … is giving up.
- Exactly!

- Nie mogę/ nie potrafię.
- Wow, nie używamy tutaj tego słowa. Jedyną porażką….
- …jest poddanie się.
- Dokładnie!

Wpojenie takiej postawy pozwoliło zapewne przeżyć Cole’owi w skrajnych warunkach, przy jednoczesnym braku nadziei. To drugie odbiera Serce człowiekowi; samą chęć sprawstwa, wpływu, zmiany.

Cassie i zdrowy Cole oddają małego Cole’a do sierocińca. Cassie się waha, ale mały Cole poznaje szybko małego Ramse’go, który proponuje mu oprowadzenie po Domu Dziecka.

Na Maszynie Czasu zaczyna rosnąć czerwonolistne zielsko. Albo teleportuje się ukradkiem. Do końca niewiadomo.

No i oczywiście sama końcówka – Whitley powraca z rękoma przebitymi nożami, które są wbite w głowę jego kolegi, którą trzyma przed sobą, jakby wręczał prezent. Whitley wypowiada niepokojące słowa: „Nadchodzą, nadchodzą!”.

Kto nadchodzi? No właśnie, kto? Armia 12 Małp z przyszłości? Kimkolwiek by nie byli, są dobrze zorganizowani i uzbrojeni. Ponadto wydają się wiedzieć o Maszynie Czasu i pertraktują z przywódcą West Seven pomoc, w dostaniu się do Instalacji Katariny Jones.


Odcinek całkiem niezły ;)

Pozdrawiam