Dla młodego obytego widza w dzisiejszych czasach to prawdopodobnie pozycja nie do przejścia - żarty z gwałtów, homofobia, przemoc wobec kobiet, rasizm, seksizm, lista takich zarzutów może się ciągnąć bez końca. Nie wspominając o tym , że te żarty mają różną jakość, a zasada jest taka, że jak się w satyrze sięga po zakazane, to należy to zrobić wybitnie, albo w ogóle wcale. Jednak dla ludzi, którzy oglądali ten serial, kiedy wychodził na bieżąco, w tym mnie, ma trochę inne znaczenie. To jest wspomnienie dawnych czasów, kiedy nikt nie miał żadnej taryfy ulgowej. I dość trafnie obrazuje chaos późnych lat transformacji. Serial bardzo dobrze odzwierciedlał kondycję polskiego społeczeństwa i stanowił swoiste lustro. Choć to szokujące, bohaterowie w swoich opiniach i żartach koniec końców w niczym się nie różnili od zwykłego Polaka. Takie były realia. W latach 90' dzieci wyzywały się od "daunów" i żaden dorosły nie mrugnął okiem. Można 13 Posterunek lubić, można go nienawidzić, ale trzeba uznać, że był fenomenem i na stałe zapisał się w historii polskich seriali.

Staram się nie zakładać okularów nostalgii, więc jestem daleka od wychwalania tej produkcji. Nie zmienia to faktu, że raz na dwa - trzy lata lubię sobie obejrzeć obie serie. To jest taki komfortowy serial, który często spełnia moją potrzebę obejrzenia czegoś bardzo niepoprawnego politycznie i bezdennie głupiego.