W serialu spartaczono prawie każdy element, jaki tylko się dało. Zaczyna się przyjemnie, ale
później cały czas szoruje o dno.
-słaba czołówka - w porównaniu do pierwszych sezonów, gdzie była niepokojąca i fajnie
nakręcała na film
-siedziba wiedźm - piękny, rozświetlony dom w serialu chcącym być horrorem to prawdziwa
groza
-7 czarów. Ubogo. Trochę jak w grach komputerowych
-mało retrospekcji - Nowy Orlean to tutaj zmarnowany potencjał
-system edukacji - dziewczyny nic nie robią cały rok, a zaczęły uczyć się w ostatnim odcinku tuż
przed egzaminem, hmm skąd ja to znam
-zabawy ze śmiercią - "wskrzeszać każdy może, trochę lepiej lub trochę gorzej, ale właśnie o to
chodzi, żeby wytłumaczyć jak i dlaczego im to czasem nie wychodzi"
-łowcy czarownic - smutne chłopaki mijające się z powołaniem
-brak magii - niby to nie hogwart, ale ja bym ułatwiał sobie częściej życie magią. A już kompletnie
irytują sytuacje, kiedy wiemy, że dana wiedźma może wykorzystać swoją zdolność i szybko
rozwiązać problem, ale tego nie robi, bo scenarzyści chcą inaczej
-schematy z filmów o nastolatkach - gruba dziewczyna vs piękna suka, pierwszy dzień w szkole,
od razu impreza i pierwsze zauroczenie
-gdzie są miotły?!
-zakończenie
-Supreme tak naprawdę to tylko tytuł i wielka ściema. Na dobrą sprawę, prawie wszystkie miały
identyczne zdolności

Najważniejszy minus: gdzie tu horror? Nawet jeśli pojawia się postać, która mogłaby trochę
postraszyć, od razu się ją zabija (Bastian), albo przedstawia w sposób, który ją ośmiesza, lub
urzeczywistnia (Papa, Axeman). Masa zmarnowanego potencjału: łowcy czarownic, katoliccy
sąsiedzi, martwi murzyni na strychu...
Serial mnie zdenerwował, nie tego oczekiwałem po 3 sezonie, Ogólnie zauważyłem, że AHS
dobrze się ogląda, dopóki mamy jakieś tajemnice. Kiedy one zostają rozwiązane, część klimatu
znika, znika, znika, aż w końcu nic z niego nie zostaje. W tym sezonie jakoś do drugiego odcinka i
to kiepsko, w porównaniu do trzeciego sezonu, który klimat trzymał według mnie do 6 odcinka, a
dalej wciąż było nieźle.

Wad jest więcej. Jedyne plusy według mnie to stara obsada (chociaż szału nie ma, Cordelia cały
czas płacze, Kyle cały czas chrząka, ruda kobieta jest upierdliwa, a Jessici Lange jest po prostu
za dużo - pod koniec serialu nie chciałem na nią patrzeć), wątek LaLaurie vs Queenie i muzyka
Fleetwood Mac.