Heh, ja też zaczęłam moją przygodę z Buffy, jak miałam może z siedem lat... Pamiętam, że wtedy puścili go na Polsacie na miejsce „Przygód w siodle”. No wkurzyłam się strasznie, bo wprost uwielbiałam ten serial. Oczywiście zarzekałam się, że za Buffy się nie wezmę, a że byłam (i tak na marginesie - dalej jestem) uparta, w moim postanowieniu wytrzymałam. Raz jednak jakoś natrafiłam na jeden odcinek, był to bodajże osiemnasty już czwartego sezonu. Tak się wkręciłam, że zaczęłam oglądać dalej. Jak to dziecko, w dużej mierze nawet nie wiedziałam o co tam tak naprawdę chodziło, ale spodobał mi się wątek romansowy Buffy i Riley'a ;) W każdym razie długo się moim szczęściem nie nacieszyłam, bo czwarty sezon był ostatnim, jaki w tamtym czasie Polsat wyemitował. Znowu byłam wkurzona, tym razem nie tylko na Polsat, ale i na siebie, za to, że nie oglądałam go od pierwszego sezonu. Teraz oczywiście bym wszystkie odcinki obejrzała w internecie, ale w tamtym okresie nawet nie wiedziałam co to internet ;) O sprawie jednak szybko zapomniałam. Dopiero jak byłam w pierwszej gimnazjum, znowu natrafiłam na ten serial (w sumie to nawet nie wiem jak) i przypomniało mi się, że przecież kiedyś za nim szalałam. Zaczęłam więc oglądać go od początku. Miałam nawet taki grafik, że codziennie po szkole obejrzę dwa odcinki. Z tym, że tylko na postanowieniu się skończyło. Raz nawet pamiętam, że oglądałam odcinek za odcinkiem przez pół nocy i zaspałam do szkoły... Nie podobało mi się jednak to, że nigdzie nie mogłam znaleźć wersji z lektorem - wszędzie były tylko z napisami. Ale patrząc na to z perspektywy czasu, dzięki właśnie tym napisom zawdzięczam to, że teraz tak dobrze umiem język angielski, bo „Buffy...” wprowadził u mnie nawyk oglądania wszystkiego (czy to filmów, czy to seriali) tylko i wyłącznie z napisami ;)
Tak sobie myślę, że znowu będę musiała sobie odświeżyć ten serial, nie tylko oglądać wybiórczo ulubione odcinki, ale wszystkie sezony po kolei. Może przypomni mi się beztroskie dzieciństwo :)

Haha! :) w sumie nasze historie są podobne. Poznanie Buffy przypadkiem, miłość w dzieciństwie i powrót do niej w późniejszym okresie ;)
Trochę szkoda że tak mało osób zna Buffy.. teraz jak przeciętny nastolatek słyszy słowo "wampir" od razu mu się kojarzy ze Zmierzchem. Nie mają pojęcia ile przez to tracą ; D

Niestety, reklama dźwignią handlu. I tu nawet nie chodzi tylko o Buffy... Jest wiele filmów, seriali, książek godnych uwagi, ale przez brak promocji zostają w cieniu. „Zmierzch” czytałam i oglądałam. Nie będę po nim jechała, jak większość ludzi, bo nie był tragiczny, ale na pewno nie zasługuje na taką popularność i miano bestsellera.
A do Buffy na pewno co jakiś czas będę wracała. To naprawdę fajny serial: momentami zabawny, momentami melancholijny, ze wspaniałymi bohaterami i wątkami. Szkoda, że już nie kręcą tego typu seriali, teraz wszystko robi się pod publikę, całkiem na odwal.

Mój początek z Buffy: the vampire slayer zaczął się w czasach liceum. Gdy na głodzie serialowym (wówczas pokończyły mi się wszelkie przeze mnie lubiane produkcje telewizyjne) napotkałem owy serial, zainteresował mnie motyw z 'slayer',która nie była idealna, nie posiadała idealnej rodziny, nie pochodziło z bogatej rodziny, na pierwszy rzut oka była przeciętną licealistką. Doceniłem od pierwszego odcinka, świetny miszmasz wątków komediowych, przeplatającymi się z wątkami dramatycznymi i romantycznymi. Zwróciło moją uwagę również,świetny dobór aktorski, muzyki i kadrów. A dialogi-dużo o nich można się rozpisywać.;-) Mało,który serial może się poszczycić własnym slangiem oraz ogólnej metodyce mówienia: w zagranicznych publikacjach można spotkać termin "Buffy speak". Chociaż muszę się przyznać,że zakochałem się w tym serialu dopiero w połowie II sezonu, wówczas -moim zdaniem- twórcy serialu jawnie i bezpośrednio przekazali ideę serialu: opowieść o wszelkich etapach życia, różnorodnych bohaterach oparta na metaforach i elementach fantastycznych jako środkach autorskiego przekazu.
Jestem zmuszony wspomnieć,że każdy sezon można odbierać bardzo odmienne w zależności w jakim stadium "życiowym" jesteśmy w danej chwili. Za czasów liceum najbardziej ceniłem sobie sezon III za świetne ukazanie, młodzieńcze zagubienie się w tym świecie, nieświadomość co czeka na przyszłość i te nieodzowne uczucie,że to wielki krok w życiu (tylko pytanie czy do przodu,czy do tyłu), za to teraz mając 22 lat i czasem zmęczony prozą życią, sezon VI bardziej do mnie przemawia: świetne oddanie fazy depresji, strach i lęk przed tym co nas czeka, uczucie pustki emocjonalnej.
Moim zdaniem,każdy znajdzie w tym serialu coś dla siebie, zależy jedynie od podejścia do tego "materiału".
Ostatnio przeczytałem książkę nt. Buffy: the vampire slayer, jest sporo publikacji uniwersyteckich związane z tym serialem. Jako fan,aż miło się czyta takie dywagacje ;-)

Oczywiście jako fan serialu, posiadam kolekcje płyt DVD z tym serialem zakupioną za pierwszą wypłatę.
Nie wiem jak w Polsce,ale w UK (wśród znajomych: Buffy jest dość znane z lat dzieciństwa) płyty DVD z Buffy można spokojnie zakupić w HMV i zawsze zajmuje godne miejsce z klasykami jak Twin Peaks czy The X-Files ;-)

"Ostatnio przeczytałem książkę nt. Buffy: the vampire slayer, jest sporo publikacji uniwersyteckich związane z tym serialem. Jako fan,aż miło się czyta takie dywagacje ;-)"

Mógłbyś podać jakieś tytuły, linki?? Chętnie poczytałabym coś takiego :)

Pierwsze z rzędu:
-http://www.amazon.co.uk/Seven-Seasons-Buffy-Favorite-Television-ebook/dp/B00BSW 5B26/ref=pd_sim_b_2?ie=UTF8&refRID=0BPZ8VCM29TR9W936TMS
-http://www.amazon.co.uk/Buffy-Vampire-Slayer-Metaphor-Morality-ebook/dp/B00BKPA JI2/ref=pd_sim_kinc_1?ie=UTF8&refRID=03T75WXYBN7S5W5WQ3KR
-http://www.amazon.co.uk/Whedonistas-Celebration-Worlds-Whedon-Women-ebook/dp/B0 05JU4AXY/ref=pd_sim_kinc_6?ie=UTF8&refRID=03T75WXYBN7S5W5WQ3KR
-http://www.amazon.co.uk/Joss-Whedon-Genius-Behind-Buffy-ebook/dp/B005DIB8ZA/ref =pd_sim_b_5?ie=UTF8&refRID=0BPZ8VCM29TR9W936TMS

Chętnie bym obejrzał/przeczytał tą prezentację o której mówiłaś bloody_slayer

:( niestety, już dawno tego nie mam. A o Buffy wcale nie napisałam jakoś wyjątkowo dużo. Może jedna strona A4. Może nawet i nie. Już nawet nie pamiętam ;)

Też trafiłem na ten serial przypadkiem i od razu się nim zainteresowałem zwłasza że słyszałem o nim wiele pozytywnych opinii że niby jest kultowy i tym podobne. Obejrzałem kilka pierwszych odcinków i przypadł mi do gustu, więc zacząłem oglądać dalej i się wkręciłem. Oprócz tego polubiłem też Sarah Michelle Gellar i dla niej oglądałem serial który muszę przyznać spodobał mi się :)