Szczerze mówiąc sama nie wiem czemu. Jest z nią od lat. To kwestia przyzwyczajenia. W dodatku Robin nie jest typem energicznej i wyzwolonej kobiety. Więc miał większy wpływ na nią.Mnie też on zawsze wkurzał. Nie trzeba mieć takich samych cech. Ale jako partner powinien ją wspierać, a on nigdy nie akceptował niczego co było zwiazane z Robin. Obracali sie tylko w kręgu jego znajomych, był nakręcony na karierę. Wszystko czego nie akceptował było złe.
Może nie chciał zerwać z Robin bo rozwód lub rozstanie oznaczałoby prywatna porażkę. Nie mógł uchodzić za idealnego. To celowało w jego męską dumę i naruszało aspiracje w karierze.

Do czasu poznania Cormorana, Matthew traktował Robin jak kogoś oczywistego w swoim życiu. Ułożył sobie scenariusz ich życia. Ładne mieszkanko, szybko pnąca się kariera, wieczory z jego przyjaciółmi. Robin dostosowała się do wszystkiego po traumie, którą przeszła. Ot, bezpieczna przystań. Nagle wszystko się burzy. Robin wychodzi z ukrycia, dostrzega swoje pragnienia i pasje, a przecież to Matthew miał być całym jej światem. Przyzwyczaił się do tej myśli, a tu jakiś Cormoran odwraca jej uwagę. Budzi się w nim determinacja, nie dlatego że ją tak kocha, ale dlatego, że jego się nie porzuca.
Swoją drogą, bardzo niefortunnie dobrali aktora. Tu należało by się zastanowić, co ona w nim widzi? W książce jest taki przystojny, że Robin ma do niego słabość.

Bardzo trafnie ujęłaś relacje pomiędzy Robin i Matthew. I tak, zdecydowanie zgadzam się z Tobą, że w filmie bardzo źle dobrali aktora. W książce Matthew był tak przystojny, że kobiety się za nim oglądały. Sorki, ale ten aktor, który występuje w serialu w roli Matthew jest mało interesujący, taki wymoczkowaty jakiś, zdecydowanie nie pasuje do tej roli i przekłamuje obraz Matthew nakreślony przez pisarkę.

To jest miłość ze szkoły połączona z instynktem posiadania i brakiem zdolności przegrywania. Biorąc pod uwagę, że byli ze sobą bodajże 16 lat, mieszkali jako dzieci obok siebie w miasteczku, można zrozumieć i jego i jej problemy z odejściem. On dodatkowo, z powodu pewnego narcyzmu, nie potrafi dostrzec swych wad i winę widzi zawsze po jej stronie. Dlatego nie dostrzega przyczyn rozpadu związku. Myśli, że może go naprawić urokiem osobistym i pieniędzmi, bardziej się postarać. No i zwykła samcza ambicja: jak to możliwe, że taki samiec alfa zostaje porzucony? Ona zaś (min. z powodu wdzięczności) ma duże problemy z wyrzeczeniem się czegoś, co tak głęboko wrosło w jej życie i zanim zaczęła pracować u Strika, było jedynym wariantem przyszłości.