Wypowiem się tylko do tego:
"Słowa, którymi Wasilij Ignatienko powitał żonę w szpitalu - tak ciepło i swojsko to zabrzmiało."


"Teraz słuchaj dalej: jak tylko zapłaczesz, od razu cię wyrzucę. Ściskać się i całować nie wolno. Nie podchodź blisko. Daję ci pół godziny" – poinstruowała ją ordynatorka. Wreszcie wpuszczono ją do męża. Zobaczyła roześmianych facetów siedzących na łóżkach i grających w karty. "O, chłopaki, przepadłem! Nawet tu mnie znalazła!" – zażartował Wasilij."

Link do źródła:
https://natemat.pl/274175,serial-czarnobyl-online-na-hbo-prawdziwa-historia-milo sci-strazaka-i-zony

Aha, czyli skopiowali wypowiedź tak naprawdę z życia? To dlatego tak normalnie to zabrzmiało...

Skopiowali relację Ludmiły Ignatienko spisaną przez Swietłanę Aleksijewicz w "Czarnobylskiej Modlitiwe". W tej książce roi się od bajęd zabobonnego ludu, ale akurat relacja pani Ignatienko brzmi bardzo wiarygodnie. Strażacy dostali sporą dawkę promieniowania, bywały w historii wypadków jądrowych przypadki, że ktoś po takiej dawce doszedł do zdrowia, ale szanse na to nie są zbyt duże. Jednak wizyta Ludmiły w szpitalu miała miejsce we wczesnym (niejako utajonym) stadium tej choroby, gdzie sami poszkodowani nie zdawali sobie jeszcze sprawy, że potem będzie już tylko gorzej, stąd humor, żarty i granie w karty. Poza tym niektórzy faceci tak mają, nawet jak stoją po kolana w gównie, to i tak trzymają fason. ;)

Legasow ładnie opisał przebieg choroby popromiennej. A Wasilija mi strasznie szkoda. Jeśli w rzeczywistości był z niego taki kozak, jak to przedstawili w serialu (do ostatniej chwili usiłował się trzymać ze względu na obecność Ludmiły), to szkoda że skończył tak wcześnie...

Poza tym co mieli robić w szpitalu? To nie były czasy smartfonów :D Pamiętam, jak dorwałam starą czytankę mojego ojca "Między dawnymi a nowymi laty". Propaganda komunistyczna aż biła po oczach, ale było tam opowiadanie pisane z perspektywy kobiety, której mąż leżał w szpitalu na chorobę popromienną po ataku na Hiroszimę. "W tej sali leży sześciu mężczyzn, a wszyscy razem nie ważą tyle, ile powinni ważyć trzej" - mniej więcej dokładny cytat. Głównym zainteresowaniem tych panów była dziupla wiewiórek za oknem, a najczęstszym prezentem o jaki prosili - orzechy dla nich.

Trzeba mieć coś, co oderwie myśli.

Ta krowa i tak by zginęła, bo była napromieniowana.

Mnie najbardziej rozbawiła scena z "to teraz pan wygląda jak prawdziwy minister górnictwa" :)

Tak, była genialna, ale ja to podciągnęłam pod ogólny wątek górniczy, bo górnicy generalnie wymiatają.

Ale właśnie mi się przypomniało, co mi tam nie pasowało - cały czas jest mowa o wymienniku ciepła, o ciekłym azocie. Owszem, były takie plany, ale koniec końców po prostu zalano wykopaną przez górników komorę betonem :/ przynajmniej wg mojej wiedzy.