Dla mnie znamienna jest scena mowy końcowej pani prokurator. Trzymając nóż (w prawej ręce) mówi o zadanych 22 ranach i wykonuje kilka takich ruchów w powietrze. I wtedy do niej dociera, że Naz jest leworęczny - widać to przy jego wyjściu z więzienia gdy składa podpisy i na samym początku gdy robi notatki na uczelni, To właśnie ten detal utkwił mi n samym początku i śledziłem kiedy zostanie wykorzystany w śledztwie. Został ukazany w niezwykle interesujący i niespodziewany sposób, co też punktuje u twórców - bo pokazuje, że każdy popełniał tam błędy/nie zawsze miał wgląd w pełen obraz- np. w tym przypadku obrona nie zainteresowała się dokumentacją, w jaki sposób ciosy zostały zadane.