O stronie technicznej wszystko zostało już powiedziane - genialna gra, scenerie, klimat (w Carcosie szczególnie - coś niesamowitego), montaż, wszystko.

dodam ze to co na koniec mowi rust odnosi sie do praktycznie wszystkich wazniejszych mitologii i systemow filozoficznych tlumaczacych sens zycia. rowniez te ateistyczne. kazdy moze sobie dopasowac rozne poglady a i tak bedzie pasowalo

Zgodzę się w pełni, że od początku wątek kryminalny był jedynie pretekstem do opowiedzenia szerszej historii. Tak teraz myślę, że można by ją nazwać przypowieścią. Co do tego, że konteksty zwiększają wartość artystyczną dzieła - hmm... tak, zwiększają. Jednak symbolika biblijna w moim odczuciu jest już tak wyświechtana, w takim stopniu wytarta setkami lat eksploatacji, że naprawdę już czas by pójść nieco dalej. Kultura nie kończy się na judaizmie i chrześcijaństwie, na starym i nowym testamencie. To tylko wycinek, z którym, w sumie przez przypadek, zdarzyło nam się najczęściej obcować.
Na chwilę obecną jestem zmieszany i nieco rozczarowany zakończeniem. Rust, którego odbicie wygląda jak Jezus? Uch, to za dużo kiczu jak na moją głowę. I ta nagła przemiana nie była w moim guście, aczkolwiek zaakceptowałbym ją, gdyby tylko była mocniej uzasadniona, a raczej nie tak nagła. To wygląda tak, jakby ktoś twórcom narzucił formułę 8 odcinków, a oni planowali, powiedzmy, 10.

Teraz, po chwili, do mnie dotarło, że zmiana Rusta pasuję do przedstawionej przez niego nieco nietzscheańskiej koncepcji czasu (time is a flat circle). W końcu przed śmiercią córki, jak wynika z kilku rozmów, był raczej zadowolonym z życia człowiekiem, człowiekiem dostrzegającym światło. Teraz następuje powrót. Jednak wciąż jego córka umiera, LeDoux trzyma dziewczynki w szopie, a nasz scarface morduje. Gdy głębiej się nad tym zastanowić ciężar tego mroku pozostaje. Czemu tylko nie zostało to mocniej zasygnalizowanej w zakończeniu?