W Turcji slabo znany, ogladany przez zatwardzialych fanow seriali. Srednio na odcinek dwie akcje- np. Arzu rzuca patyk, na ktorym potyka sie Elif i do tego jakis watek poboczny, typu sprzataczka podsluchuje rozmowe, najprawdopodobniej o tym patyku. Do tego Melek wiecznie placze, Tugce pieje, Arzu rzuca sie po dywanie, a Kenan ma mine, jakby mial wieczne zatwardzenie.

Ot, serial z przeceny, to Kurski kupil. Prawdopodobnie wytwornia Ay Yapim jest za droga, a z czegos trzeba oplacic playback sylwestorwy Fonsiego, Zenka czy Italiano Disco Geriatrico.

Panie prezesie, jeden czy drugi, kupcie jakis serial od Ay Yapim, np. Kuzey Guney albo Fi, jedne z najlepszych produkcji tureckich. Darujcie polskiemu narodowi ten serial paradokumentalny o Elif, ktora niczym terminator przez kilka serii wykonczy swoja matke, ojca, ciotke, wujka, babke, ogrodnika i sprzataczke. Moze to prorok albo zaginione dziecko Erdogana, badz inkarnacja Olenki z 'W labiryncie', w kazdym razie aktorka tak samo marna, jak postac, ktora gra, choc serial wokol niej sie kreci. Toz to kolejna cegielka do budowy wizerunku skretynialej telewizji publicznej.