Piemont, lata 1772-1776. Dalszy ciąg losów Elisy z Rivombrosy, zaniedługo już żony hrabiego Fabrizio Ristori. Po pięknym ślubie, zaszczyconym przez samego króla, trzeba zmierzyć się z uporządkowaniem wcześniej powstałych problemów. Dawniejsze "zarządzanie" majątkiem przez markiza Alvise Radicati (w czasie nieobecności hrabiego Ristori) spowodowało duże zadłużenie, ciążące na majątku. Wierzyciele: bracia Victor i Armand Benac zjawiają się u hrabiego zapytać o to, do kogo powinni się zwrócić w sprawie zwrotu należności. Hrabia przyjmuje na siebie to zobowiązanie po zmarłym szwagrze, ale nie ma aktualnie pieniędzy, by ów dług uregulować. Jeśli jednak tego nie zrobi, majątek w Rivombrosie, siedziba rodu od pokoleń, może przejść na własność braci Benac, winiarzy stanu mieszczańskiego, pochodzących z Francji. Starszy z braci, Victor, zawiadujący finansami rodziny, czując sympatię do hrabiego Ristori i jego rodziny, chętnie godzi się poczekać na spłatę, ale młodszy, Armand, po cichu dążący do uniezależnienia się od brata, patrzy na Rivombrosę łakomym spojrzeniem.