hehehe ... dobre :D

wiadomka ale tylko ciut :)

Nie twierdzę, że serial jest słaby, ale film po prostu lepszy.

To wiem

Serial w stosunku do filmu jest dziełem autonomicznym i innym, inaczej rozłożone są akcenty, gdy Fargo film kinowy jest pastiszem, to serial choć wprowadza elementy groteski, humoru, to jednak zachowuje format kryminału i postacie są tu bardziej serio - fabuła jest ciekawsza i wielowymiarowa, postacie nie tak płytkie i debilne.

Kinowy Fargo nie jest pastiszem. Bliżej do niego właśnie serialowi.

Postacie grane w kinowym Fargo przez Steva Buscemi i Petera Peter Stormare to totalne przygłupy, podobnie maż, czy wszystkie postacie obok policjantki, sam fabuła jest prosta, serial idzie w innym kierunku, obok budowania pewnego świata coenowskiego, zachowuje jednak wymiar kryminału i napięcie.

Motywacja Lorne'a Malvo w serialu, czyli postaci, która napędza akcje jest inna, niż tych przygłupów z kinowego Fargo, tu mamy pewien rodzaj zła w formie symbolicznej, ale nie jest postać groteskowa.

Jeśli sobie puścisz kinowe Fargo i po obejrzeniu - powiesz, że nie ma tam pastiszu - to naprawdę ręce mi opadną.

Ręce to mnie opadną - od czytania/słuchania arbitralnych opinii (zupełnie jakby wygłaszali je politycy), że ten film jest wyłącznie pastiszem i tylko tak go można odbierać.

"Jeśli sobie puścisz kinowe Fargo..." - Znaczy komentuję film, którego nie widziałem?... Super...


Następna kwestia - nigdzie nie napisałem, że pastiszu w nim nie ma, a to różnica, może starczy tego wmawiania?

Dalej:
"Motywacja Lorne'a Malvo w serialu, czyli postaci, która napędza akcje jest inna, niż tych przygłupów z kinowego Fargo"

I niby czego ma dowodzić różnica w motywacji? Ludzie potrafią zatłuc bliźniego za 2 złote (albo w ogóle - tak sobie), a tu w grę wchodziła walizka dolarów.


"Postacie grane w kinowym Fargo przez Steva Buscemi i Petera Peter Stormare to totalne przygłupy..."

... bo jak wiadomo, wśród przestępców przygłupów i prymitywów nie ma - same demony intelektu. Nic nie spieprzą, emocje ich nie poniosą, a natura zwyrodnialców nie zapanuje nad rozsądkiem. Krótko mówiąc - więzienia stoją puste...


Zdaje się, że chcesz wziąć na siebie iście karkołomne zadanie udowodnienia, że przestępstwa zlecane przez nieudaczników nieudacznikom nie istnieją, a sprawy nie mogą się wymknąć spod kontroli.

Sorry, ale to, że postaci w kinowym "Fargo" są pod względem wad przerysowane (a niektóre nawet pokraczne) w żaden sposób nie osłabia brutalnego realizmu ukazanych wydarzeń. Wręcz przeciwnie - tylko go uwydatnia i przypomina, że najgorsze zło może wypełznąć na świat właśnie z bylejakości.

Dla mnie to bardziej wiarygodne, niż współczesna pogoń za perfekcją postaci, która ma dorównać perfekcji cyfrowego obrazu.

Nie ma to jak wracać do przerwanej dyskusji po latach.

Nie ogarniam. Czas ma być barierą w gadaniu o filmie?
Znaczy co - pamięć już nie ta?