Mi nie tyle przeszkadza jego wrażliwość, ostatecznie właśnie dzięki temu, że jest mega empatyczny i wrażliwy może rozwiązywać sprawy- jednak wolałabym, aby mimo wszystko było więcej twardych dowodów, które sprawiają, że ma swoje wizje- tak czasem trochę z d*py czasami bierze wnioski i też wolałabym, zeby nie były tak idealnie trafne... jakieś szersze pole manewru mogliby dać no i dzięki temu widz mógłby się bardziej włączyć w rozpracowywanie spraw.

Także sam aktor nie sprawia, że zgrzytam zębami, ja tam go lubię ;) Poza tym więzieniu na pewno nie jest teraz cipką powiedziałabym, że trzyma się nadzwyczaj dobrze jak na sytuacje w jakiej się znalazł. Mam wręcz wrażenie, że mężnieje :P

"jednak wolałabym, aby mimo wszystko było więcej twardych dowodów, które sprawiają, że ma swoje wizje- tak czasem trochę z d*py czasami bierze wnioski i też wolałabym, zeby nie były tak idealnie trafne..."
W sumie mi te wizje nie przeszkadzają, a i zawsze znalazł się na miejscu zbrodni więc może to tylko wystarczyło aby Will korzystał ze swoich super mocy.. Ale i tak miałem największe obawy przy S02E01, kiedy wpada koleżanka ze zdjęciami z obecnej sprawy do Willa - myślę: "kurde, jak on z tych dupereli weźmie stworzy sobie wizje to padam i się nie podniosę".. na szczęście nie miało to miejsca <dodam, że odcinek 2 i 3 jeszcze przede mną, więc jeśli coś się zmieniło to cóż..>

Nie musi i zgodnie z książkowym oryginałem nie był. Był empatyczny i mega inteligentny, ale do histeryka wykreowanego w serialu mu daleko. Fullerowi skopałabym tyłek za takie okaleczenie tej postaci.

Też mi postać serialowego Grahama nie podchodzi, ale bardziej skłaniałbym się ku temu, że mi totalnie powiewa <a zwłaszcza kiedy rozczula się nad własną egzystencją lub gdy, obecnie, nie jest w stanie przekonać do swoich racji, w zasadzie, nikogo>.

W moim odczuci Grahamowi najbardziej zaszkodziło robienie z niego superherosa. W pierwszym sezonie do szału doprowadzało mnie to, że jest scena efektownej zbrodni, wchodzi Will, mach mach żarówką, wizja, koniec wizji, Will ogłasza rozwiązanie zagadki, a tłumek ziomków z forensic może iść do domu oglądać SiEsAj i wzdychać, bo robi za dekorację.
Jestem całkowicie za nadwrażliwością, empatią ponad przeciętność, jakimś interesującym wątkiem skupienia się na kondycji psychicznej Willa (bez wrzasków Alany, ale bardziej w stylu Carrie w 1 sezonie Homeland, której choroba została przedstawiona doskonale). Ale lepiej by było, gdyby Will dochodził do swoich wniosków na podstawie dowodów, zdjęć, a nie tylko jednej wizyty na scenie zbrodni.
Poza tym twórcy zapędzili się tu w pułapkę, bo super-hiper-ultra empata nie dostrzega zła koło siebie.

Amen.

Tak jak lubię Madsa jako Hannibala i uważam, że swoją kreacją przebił Hopkinsa, tak najlepszy Graham to Petersen.

Zgadzam się w 100%, Petersen zagrał genialnie.

Pełna zgoda - Petersen najlepszym Grahamem, Norton kiedyś w "Red Dragon" wydawał mi się trochę za nijaki, ale przy mazgajowatym Dancym teraz jawi się całkiem ok;-)