Jestem właśnie po pierwszym odcinku i moje odczucia nie są zbyt pozytywne. Serialowy Hannibal nie ma za dużo wspólnego z tym filmowym. W "Milczeniu owiec", "Czerwonym Smoku" (Właściwie to również w "Łówcy", ale jednak - wiem, zaraz zostanę znienawidzona, ale remake z Lecterem Hopkinsa, Grahamem Nortona i oczywiście cudownym Ralphem Fiennesem podobał mi się o wiele bardziej) i "Hannibalu" (o czwartym "filmie" nie zamierzam wspominać - kompletna pomyłka) udała się rzecz niesamowita - seryjny morderca budzi w widzu sympatię, wręcz przywiązujemy się do tej postaci - twórcy w pewien sposób bawią się naszą moralnością, sprawiając, że lubmy postać, którą racjonalnie myśląc, powinniśmy w najlepszym wypadku gardzić (było to długo przed powstaniem Dextera, który w zgrabny sposób kontynuuje ten motyw doprowadzając go do skrajności).
Teraz Lecter z Hannibala - zwykły psychopata, bez tego wdzięku i klasy, bez wielu innych cech, które w tą postać wniósł Hopkins i które czyniły ją tak świetna i intrygującą. Nie wiem jak wasze odczucia, ale serialowy Hannibal wydał mi się po prostu nieciekawym dupkiem, w dodatku nieprzemyślaną postacią, nie zrobił nic co sprawiłoby, że bym go pokochała, znienawidziła, nic co by zaintrygowało mnie w jakikolwiek sposób.
Kolejne postacie:
Graham to tak jedna wielka klucha. Tak nijakiej postaci dawno nie widziałam. Już nawet William Petersen, którego uwielbiam jako Grisoma z CSI, ale nie przypadł mi do gustu w "Łowcy" jest lepszy. Nie wspomnę o Nortonie, bo w tym przypadku porównywanie było by dla jego kreacji obraźliwe.
Crawford. Nie wiem, czy tylko ja zauważyłam charakterystyczny wzór postaci pojawiający się często w amerykańskiej kulturze - wielki, czarnoskóry koleś, który rządzi głównymi bohaterami, żyje swoja pracą i jest tak niesamowicie nudny, że nie da się go zazwyczaj znieść. Jedyny fajny przykład użycia takiej postaci w serialu do Foreman w Housie, jednak na tego biednego neurologa przypadają dziesiątki innych takich postaci, które są słabe i irytujące jak nasz Crawford.
Oprócz tego z postaci które się pojawiły jest jeszcze denerwująca Azjatka i ta kobitka, która matkuje Grahama i która mam wrażenie w tym serialu nie robi nic poza ładnym wyglądaniem.

I w tym miejscu rodzi się moje pytanie (a właściwie pytania): czy jest sens kontynuować? Czy postacie rozwiną się w jakikolwiek sposób? Czy postaci Grahama urosną jądra lub chociaż stanie się uroczym, maminsynkowatym geniuszem jak Reid z Criminal Minds, czy te dwie postacie będzie ze sobą łączył tylko Asperger? Czy pojawi się jakaś postać z charakterem? Czy stanie się cokolwiek, co sprawi, że ten serial będzie lepszy? Czy może tylko pierwszy odcinek jest porażką?
Czy warto oglądać ten serial?