Netflix wypuścił nowy serial dokumentalny adresowany do geeków. Po "The Toys That Made Us" oczekiwania były wysokie.
Niestety. Ktoś tutaj chciał zarobić, ale się nie narobić przejeżdżając się na nostalgii.
Po pierwszym odcinku, akurat traktującym o moim ulubionym okresie - początku branży gier wideo, będę musiał się zmuszać do oglądania kolejnego.
Co mi się nie podoba? Wszystko. Na pierwszy ogień idzie fatalne tłumaczenie. Kłuje w uszy jak wykony sióstr Godlewskich. "High Score" - tłumaczone dosłownie na "wysokie wyniki" powoduje, że trzeba się zastanowić o co w ogóle chodzi, "Pong" nazywany ping pongiem... Jakiś dramat. Do tego dochodzi niesamowite spłycenie tematu, tendencyjność i powtarzanie oblatanych mitów. Tak naprawdę w zakresie historycznym pierwszego odcinka, jest dość materialu na kilka osobnych, porządnych epizodów. To jest właśnie różnica między "The Toys That Made Us" i "High Score". W tym pierwszym, każdy odcinek był o jednym produkcie, jednej firmie, nakręcony dość wyczerpująco. W drugim przypadku jest wszystko w jednym worze, o wszystkim i o niczym, a do tego z błędami.
W dzisiejszych czasach, gdy napisano i nakręcono już tak wiele o historii branży gier wiedo, wypuszczenie takiego czegoś, przez tak dużego gracza, to jakaś farsa.
Wartość dokumentalna jest mizerna, czytałem już, że dalej jest tylko gorzej i są nawet przekłamania w datach.
Szok i niedowierzanie.
Jeśli naprawdę lubicie klasyczne gry i nie wiecie jak zagospodarować swój czas wolny to... Dalej nie powinniście tracić go na ten serial. Lepiej już sobie pograć w Space Invaders albo Mariana, choćby na emulatorze. Serio.