Claire wydaje się być postacią, starającą dorównać mężowi w gierkach. Fakt, że jej rola jest błaha w sensie politycznym, nie umniejsza odpowiedzialności Claire za wizerunek swój i fundacji, który jest kompatybilny z pozycją męża. Profesjonalnie jest powiązana nijako z płaszczyzną Franka, choćby poprzez stosunki z Remy'm i SanCorps. Tak już niestety działa amerykański system - za każde potknięcie odpowiadasz zbiorowo. Dziwi mnie w związku z tym spokojna reakcja kongresmena na wiadomość o pozwie sądowym z ostatnich odcinków. To, czego ja nie polubiłam w scenariuszu, to wątek jej kochasia-fotografa. Oczywiście napięcie zostało odpowiednio zbudowane, chwila niepewności dla widzów przed telewizorami późnym wieczorem zapewniona, a sylwetka psychologiczna Claire rozwinięta. Zakończenie tej historii pozostawia jednak wiele do życzenia, a scenarzyści sami ustawili sobie wysoką poprzeczkę. Romans, pomijając fakt, że był nudny jak flaki z olejem, nie wniósł nic do głównego zamysłu serialu. Przyznam ci jednak rację, że kreacja Claire rzeczywiście z odcinka na odcinek stawała się coraz bardziej płytka i nierzetelna.

To, co napisałeś o Republikanach trafiło w sedno sprawy. W żadnym odcinku chyba nie było o nich żadnej wzmianki, pomijając fakt zdobycia dwóch głosów na przeforsowanie ustawy. Choćby ten element też nie został w żaden sposób rozwinięty.
Mimo wszystko "House of cards" to chyba najlepszy serial, na który ostatnio natrafiłam. Fajnie zobaczyć wreszcie produkcję na tyle ciekawą, inteligentną i wciągającą. Mało seriali dotyczy relacji władza-polityka, ostatnio zainteresował mnie pod tym względem jedynie wątek polityczny w "Grze o tron". Trudno nazwać go wprawdzie stricte politycznym, ale doszukałam się wiele ukrytych ideologicznych przesłań, które są warte zainteresowania.
Czy jesteś w stanie polecić mi jakieś pozycje, pozostające w temacie?

Pozdrawiam

Gdyby Claire przebrać w tuniki z czasów starożytnych, zmienić jej charakteryzację to świetnie z tymi swoimi zimnymi kwestiami pasowałaby na żonę Cezara albo inną Kleopatrę:).

Kochaś-fotograf...Za każdym razem gdy pojawiał się na ekranie nie mogłem się pozbyć poczucia, że gdyby Ernest Hemingway żył w naszych czasach to wyglądałby właśnie tak jak ten gość, zajmowałby się właśnie taką tematyką i byłby fotografem a nie pisarzem czy reporterem. Może dałem się zwieść wyglądowi, ale jakieś takie dziwne skojarzenie nasuwało mi się, ilekroć pojawiał się w kadrze.

To co dotyczyło Republikanów dotyczyło również tego całego SanCorps jedynych demiurgów na scenie lobbystycznej. Kolejny przykład na to, że Frank Underwood działa w próżni :).


Jeśli chodzi o seriale to nie jestem w stanie polecić niczego podobnego. Seriale polityczne to jedna wielka żenada, są gorsze nawet od seriali prawniczych co jest dużą sztuką. Być może stąd właśnie taki sukces "Gry o tron", w której sporo machinacji politycznych zostało ukazanych.

Polecam jednak stary film "Czerwona linia" (Fail-Safe)
http://www.filmweb.pl/film/Czerwona+linia-1964-106622

Nie sugeruj się opisem, UFO nie oznacza kosmitów tylko niezidentyfikowany samolot obcego państwa. Film jest naprawdę wyśmienity. Unikalny klimat. Kwestia wojny nuklearnej poruszona niezwykle poważnie i głęboko. Z uwagi na wiek filmu strona techniczna filmu może trącić myszką, ale wciąż jest to świetna realizacja z wieloma niepowtarzalnymi scenami.

Nie przypomina on House of Cards jeśli chodzi o gry gabinetowe, ale jest wybitny w kategorii politycznych obrazów;).

Pozdrawiam