Trochę niedoceniany serial. Nie jest to na pewno dzieło wybitne w stylu Gry o tron czy Rodziny Borgiów, gdzie akcja toczy się szybko, jednak serial ma coś w sobie; bywa trochę nostalgiczny, trochę słodko-gorzki, trochę śmieszny, poza tym jest dobrze zrealizowany - świetny podkład muzyczny, choć bardzo delikatny - i świetnie zagrany, oczywiście przez główną bohaterkę.

Jest to portret kobiety, którą złamała korporacja, ale która chce naprawić swoje życie. To także gorzki portret ludzi, którzy gonią za karierą, nie mają wartości; są puści i nieciekawi. Główna bohaterka bardzo chce wierzyć w to, że jest inaczej, że w tych ludziach jest coś wartościowego, że można ich zmienić, pokazać im lepsze życie. To tak naprawdę portret wielu z nas.

Polecam, aczkolwiek trzeba się nastroić nostalgicznie na ten tytuł. Czekam z niecierpliwością na II sezon.