Wśród ujawnionych ostatnio nagrań z rozmów polityków znalazła się i taka, która, być może, mogłaby nam jednak dać trochę nadziei. Oto stenogram z dialogu między Ministrem spraw wewnętrznych a Ministrem ochrony środowiska:

MSW: Ja w ogóle mam wrażenie, że ten kraj, ta administracja to jest na dziś p**rdolenie, pieprzenie, same lenie i konia walenie...
MOŚ: Bartuś, widzę, że normalnie literat się w tobie odzywa.
MSW: To po dziadku, ale na serio, jak patrzę na ludzi z mojego resortu, to się żygać mi chcę...
MOŚ: Też tak miałem, ale ci powiem, że ostatnio wróciła mi wiara w możliwość zrobienia czegoś dobrego dla tego kraju, widzisz, mam nową asystentkę, nazywa się...
MSW: Ty, k***a, znowu o tej Lubicz?!
MOŚ: Mówiłem ci już o niej?
MSW: Stary, ty ciągle o niej gadasz, "Lubicz rozwiązała sprawę protestu w Pipkowie", "Lubicz załatwiła 400 000 euro z Komisji Europejskiej", "Lubicz przygotowała mi najlepszy research"...
MOŚ: Może, ale słuchaj, Bartuś, ta dziewczyna naprawdę jest najlepszą asystentką jaką miałem. Jest zresztą kimś więcej. Ona przywróciła mi wiarę w naszą misję, w sens bycia w polityce. K***a, Lubicz sprawiła, że...
MSW: Lubicz jest k***ą?
MOŚ: Nie, dlaczego?
MSW: Tak jakoś usłyszałem, ja zresztą wcześniej już stykałem się z plotami o jakiś siostrach Lubicz obracających pół Warszawy...
MOŚ: To nie ta, moja asystentka ma wzorowe życie rodzinne, piękną córkę (jej tata już niestety nie żyje) i narzeczonego, którego kocha całym sercem. Ale wracając do rzeczy - Lubicz sprawiła, że przypomniałem sobie, że przecież my nie szliśmy do polityki, by paść brzuchy i konta na kajmanach, tylko by służyć tej naszej ojczyźnie zbolałej, naszemu krajowi, ze wszystkimi jego wadami i bolączkami najukochańszemu...
MSW: Ty tak na serio?
MOŚ: Tak! Ta dziewczyna przywróciła mi wiarę w...
MSW: Przestań! już naprawdę mam dość wysłuchiwania tych bzdetów, ty się zabujałeś w tej Lubicz?
MOŚ: Hehe, gdybym był dwadzieścia lat młodszy i czterdzieści lat szczuplejszy, to może. Zresztą patrz Bartuś, mam tu jej fotę.
MSW: Nosisz zdjęcia asystentek w portfelu?
MOŚ: Jej noszę. Spójrz.
MSW: Łłłłłłłłłłłłłłłłłłłłło, jaka laska. Kuuuurdę. Wiesz co pomyślałem?
MOŚ: Co?
MSW: Jak już donek do reszty sflaczeje, to może by ją na jego miejsce. Widać urodę, młodość, charyzmę, mogłaby z pewnością ten naród za sobą pociągnąć.
MOŚ: Zawsze miałem genialne pomysły, Bartuś.

Co myślicie o tym? Czy fakt, że w jednym człowieku jedna asystentka mogła rozbudzić dawny idealizm to już dużo? Czy może to być pierwszy znak, że jednak nie jest z nami jeszcze aż tak najgorzej?