"Lalka" Hasa nie jest jego najlepszym filmem, mimo to jest wspaniałą kompozycją arytstyczną, "czego niestety nie można powiedzie o" serialu Bera. Serial jest martwy jak pień i dość tandetny w warstwie wizualnej. W bardzo banalny sposób dodaje w rzemieślniczym trudzie obrazki do powieści Prusa. Jak sam zauważasz, to oczywiście nie to samo.
Oczywiście, ma pewne atuty: świetną rolę Pawlika, warszawskie klimaty (tak dla miłośników varsaviana), ładną muzykę w czołówce... Ale nie wiele więcej.

Has podjął się niezwykle trudnego zadania, przepchnięcia własnej wizji utworu Prusa, który wszyscy doskonale znajo i kochają. Film zrealizował jakby na marginesie powieści, natchnął go niezwykłym onirycznym duchem. Myślę, że m.in. dzięki jego filmowi możemy dziś doszukiwać się w książkowej "Lalce" pierwiastków niesamowitości i metafizyki (blaszka Geista!)... Serial niczego takiego nie wnosi i może być tylko marnym substytutem dla licealistów.

Muszę przyznać, że mój ostry protest wobec Twojej opinii wynika zapewne z rozbieżności gustów estetycznych, dlatego mam nadzieję, że nie poczujesz się dotknięty. Pozdrawiam!

:)
Uwielbiam powieść Prusa i bardzo cenię obydwie ekranizacje: Wizję Hasa za piękno kadru, muzykę, wspaniałego Dmochowskiego i mistykę która ostała się po cięciach fabuły; serial Bera lubię za wierność, choć muszę przyznać, że Braunek wydaje mi się niewiarygodnie sztuczna jako Izabela (momentami:). Obydwaj Rzeccy są wspaniali a kreacje aktorów dodają melancholii i świadomości przemijania. To jedna z ładniejszych historii, a niewiele ich mamy opowiedzianych z gracją w tej naszej kulawej polskiej kinematografii.