"The Line of Beauty" to zaskakująco mdła adaptacja powieści Hollinghursta nagrodzona nagrodą Bookera. Opowiada o losach młodego geja żyjącego pod dachem możnej, konserwatywnej rodziny, a wszystko to w epoce wszechwładnej Żelaznej Damy.

Jednak oglądając ten mini-serial trudno zrozumieć intencje twórców. Jak na obraz thatcherowskiej Wielkiej Brytanii jest zbyt pobieżnym obrazem konserwatystów u władzy. W serialu nie ma nawet odrobiny tego obsesyjnego wręcz uwielbienia, jakim Panią T. darzyli bohaterowie książki. Słabiutko wypada też jako portret toksycznej rodziny. Postać Toby'ego zostanie kompletnie po macoszemu potraktowana. Spłycono psychologiczne portrety rodziców i tylko Cat w brawurowej kreacji niedoświadczonej aktorki Hayley Atwell broni się przed zapomnieniem. Trudno też film uznać "The Line of Beauty" za film o gejach. Dibb ślizga się po temacie pozostając daleko w tyle za Hollinghurstem.

Miałem nadzieję, że dzięki temu mini-serialowi zrozumiem, dlaczego "The Line of Beauty" zdobyło nagrodę Bookera (moim skromnym zdaniem otrzymać ją powinien Colm Toibin). Liczyłem również na to, że widząc historię przeniesioną na ekran telewizyjny, łatwiej mi będzie zrozumieć tę obsesję autora na punkcie bohatera znajdującego schronienie i patrona wśród bogatych i potężnych tego świata. Niestety obraz Dibba w żaden sposób na te pytania nie odpowiada.