dopracowany każdy szczegół: od bohaterów aż po stronę audiowizualną.
"The Young Pope" pozwala nam zagłębić się w to, jak funkcjonuje Watykan i robi to w bardzo wyważony sposób-skomplikowane intrygi i równie skomplikowani bohaterowie przeplatają się z dosyć sporą ilością błyskotliwego humoru. i im bardziej się skupimy, tym bardziej wielowymiarowy staje się każdy aspekt.

jude law zagrał naprawdę po MISTRZOWSKU. kiedy dowiedzieliśmy się, że Lenny został oddany do sierocińca to spodziewałam się takiego prostolinijnego schematu, że ofiara staje się oprawcą. i bardzo miło zaskoczyłam się tym, jak została napisana ta postać. razem z Lennym przechodzimy całą, bardzo długą drogę i obserwujemy w jego oczach zarówno ogromne szaleństwo, jak i ogromy smutek. i nie była to jedyna świetnie napisana postać. mam wrażenie, że nie dało się do końca lubić żadnej z nich, jednocześnie każda robiła coś takiego, co w którymś momencie uwalniało pokłady empatii i tylko do nas należał wybór, czy jesteśmy w stanie je usprawiedliwić, czy nie.

wszystko to wplecione w naprawdę przepiękne kadry. i wisienka na torcie: muzyka... techno na przemian z pieśniami kościelnymi to było coś, czego nie wiedziałam, że potrzebuję zobaczyć

10/10