Przedmówca wystawił tu słodką laurkę - myślę jednak, że serial ten takiej laurki nie potrzebuje. Jest miejscami naiwny, dialogi miejscami banalne, postacie sztuczne, motywy zachowań trudno wytłumaczalne, fabuła naciągana, wpisana w schemat, przeciwnicy (tu akurat zauważono) nieudolni i tak groźni i niebezpieczni jak para starych bamboszy... Daleko mi do miana eksperta ale dam głowę, że wykonalność znacznej części macgyverowskich "wynalazków" jest co najmniej dyskusyjna. MacGyver to postać bez zmazy i skazy - połączenie Einsteina, Sherlocka Holmesa, Bonda, Marka Kotańskiego i Casanovy... no proszę cię!!! A jednak seria ma to coś, to coś dzięki któremu nie musi być realistyczny, nie musi być wydumany, da się to oglądać nawet z uśmiechem zażenowania. Na pewno działa tu siła sentymentu, ale MacGyver moim zdaniem bije na głowę wszystko co hamerykańska telewizja nagrała w ostatniej dekadzie... bije na głowę wszystkie csi-e, kryminalne zagadki, prison-brejki, losty czy inne dekstery...

Ten serial jest na dużo wyższym poziomie niż dzisiejsze filmy i seriale bo sex i wątki romantyczne nie mają tam znaczenia. Magia kina polega m.in na tym - zwróćcie uwagę, że nigdy nie zamyka się samochodu bo ukradną i główny bohater zwykle zostaje ranny w ramię albo w nogę.

Serial ma siedem sezonów. Nie wszystkie seriale są bezkonkurencyjne i genialne od początku do końca. Raczej w każdym zdarzają się od czasu do czasu odcinki stracone albo niższych lotów. Jeśli chodzi o MacGyvera muszę stwierdzić ze pierwszy sezon był najgorszy gdyż było w nim sporo odcinków wpisanych w zauważony przez przedmówce schemat. MacGyver ciągle jeździł do krajów demoludów wyciągać jakiś miejscowych pieniaczy wolności z więzień bezpieki albo w inny sposób uprzykrzać życie agentom obozu pokoju. MacGyver nie jest jednak bez skazy jak napisałeś. To postać inna od stad "Rambosów" wypluwanych obecnie przez popkulturę którzy skaczą z dziesiątego piętra i lądują bez zadraśnięcia albo biegają pod gradem pocisków które się nigdy nie kończą. MacGyver zachowuje się jak człowiek. W jednym odcinku spadł z drugiego piętra i cały epizod przeleżał w szpitalu ze wstrząśnieniem mózgu i prawie umarł. Można zauważyć dużo właśnie takiego, realistycznego podejścia w serialu. Bohater może być raniony jak każdy zwykły człowiek w jego sytuacji.

Jeśli chodzi o stronę psychologiczną również przeżywa zwykłe ludzkie emocje. Nie jest nieczułym twardzielem. To że jest przy tym nieco wyidealizowany do liczę mu na plus, bo w końcu to główny bohater który powinien stanowić przykład dla widzów. Szczególnie że serial był kierowany do młodzieży. Zdecydowanie wole świat zamieszkiwany przez MacGyverów niż Dexterów.

No i jak zawsze w takich przypadkach tak i w tym gdyby na miejscu RDA postawić innego aktora do tej roli to już by nie było to samo. Myśle że cały urok tego konkretnego aktora tkwi w tym jego charakterystycznym ironicznym poczuciu humoru. Kto oglądał Stargete ten wie o czym mówię. Do tego facet nienawidzi broni i jest takim amerykańskim Janosikiem. Mimo upływu lat nic nie stracił na swojej autentycznosci.

Dexter to akurat wg mnie jeden z najlepszych seriali. Tu również występuje sfera psychologiczna, gdyż często bohater zastanawia się, czy jest nadal człowiekiem, czy potworem. W końcu to dramat psychologiczny. No i z jednej strony to morderca, z drugiej zabija w zasadzie tylko ludzi sobie podobnych. No i też czasami zostaje ranny i musi sobie przez to dalej jakoś radzić. Chociaż faktycznie, co czasami z tą postacią robili twórcy, wołało o pomstę do nieba. Co do zabijania, to też niebezpodstawnie, bo każda śmierć wywierała jakiś wpływ na Dextera, jak i pozostałe postacie. Serial ma też super ciekawe przesłanie. Muzyka genialna. Na pewno co do jednego się zgodzę: Dexter nie może być wzorem do naśladowania, w końcu to morderca. Nie jest więc to serial dla młodzieży, ale dla dorosłych. I pod tym kątem należy spostrzegać "Dextera".
Prison Break to faktycznie, im dalszy sezon, tym gorzej, ale 1 i 2 sezony były genialne. No i na pewno główny bohater jest wzorem do naśladowania :D
Losta nie oglądałem, więc się nie wypowiem.
CSI faktycznie, też nie cierpię.

Dla mnie z perspektywy czasu momentami dość infantylny ( mnie o to do końca mi chodzi ale lepszego słowa nie znalazłem). Jakoś Drużyna A lepiej zniosła upływ czasu.

Przemoc, śmierć i seks... że niby Gra o Tron gorsza? xD buhahaha. To żaden wyznacznik banalności. Kiedyś było tak samo wiele dziadowskich produkcji. Teraz po prostu jest więcej wszystkich seriali. Każdy twórca chce napchać na siłę jak najwięcej, musi wcisnąć poprawność polityczną oraz chce trafić swymi produkcjami do największej liczby widzów, zamiast do konkretnej grupy i przez to tworzy się taka kiczowata mamałyga dla durnych ludzi bez gustu, ale kasa jest. < to jest problem dzisiejszych produkcji, a nie przemoc, seks i śmierć xd Mało kto potrafi zrobić coś z pasji, tak genialnego, kierowanego do grupy dorosłych ludzi o stalowych nerwach i zarobić na tym super kasę (jak Gra o Tron przykładowo)

Gry o Tron bym z MacGaverem nie porównywał bo to dwa zupełnie odmienne gatunki. Gra o Tron to Political Fiction w świecie fantazy. MacGyver to serial przygodowy serial akcji. Zupełnie inna kategoria i po co innego się zasiada przed odbiornikiem. Od MacGyvera oczekujemy lekkiej rozrywki, często odstresowującej. Gra o Tron natomiast ma uderzać ciężkim klimatem intryg i niedopowiedzeń. Niemniej prawda, dzisiaj pchają polityczną propagandę gdzie się da i to często zupełnie bez wyczucia. Wszędzie musi być co najmniej jeden babochłop i zbok. Może właśnie w tym podejściu "dla wszystkich" tkwi słabość dzisiejszych produkcji. Jak coś jest dla każdego to jest dla nikogo. Tak jak dzisiejsza polityka, chcą zdobyć miłość wszystkich a kończy się, że wszyscy ich nienawidzą.

Ja wcale nie porównałem Gry o Tron z MacGyver'em (źle napisałeś :p). Przecież ja nawiązuję do Twojego określenia - weźcie ludzie czytajcie z uwagą xD