Odcinek całkiem ok. Fabuła niby się nie posuwa za bardzo do przodu, ale cliffhanger na koniec nawet fajny. Zobaczymy, co dalej. Pierwszy sezon też dość długo się rozkręcał.

Obejrzałam po angielsku, ale odcinek nie był jakoś bardzo skomplikowany, więc zrozumiałam prawie wszystko (;
Wow, co tam się nie działo. Zazdrosna Niki była świetna. Albo jak myślała, że Michael umarł. Chyba moja ulubiona scena tego odcinka, wraz z kontynuacją, jak zobaczyła, że on jednak żyje. Birkhoff też się nieźle przestraszył. Ciekawi mnie, co będzie dalej, jak Alex już oddała strzał.
Odcinek staje się jednym z moich ulubionych :D

Mnie za to ciężko teraz stwierdzić czy gorszy jest Percy który robi z twarzy Ramona produkt, po czym strzela mu w kręgosłup i go paraliżuje czy Amanda która ze zmian w dywizji zmieniła tylko personel na bardziej kobiecy. Tekst odcinka to chyba" wy to nawet zabijanie dzieci możecie usprawiedliwić" Znowu muszę dać 10 za odcinek :)

A ja z kolei z każdym odcinkiem coraz bardziej uwielbiam Birkoffa. Uwielbiałam go od samego początku (filmowi geniusze komputerowi są zawsze fajni :D),ale teraz kupił mnie już całkowicie :) Pod nieobecność Owena,to na pewno moja ulubiona postać męska.

Odcinek świetny. I wiem to, mimo, że oglądałam bez napisów, chociaż i tak obejrze z napisami.
Mnie z kolei ciężko stwierdzić, czy Amanda była bardziej wściekła, jak musiała zabić Michaela, czy jak się okazało, że Michael jednak żyje. Mimo wszystko mam nadzieje, że Amanda i Nikita połączą siły, bo w trakcie tego odcinka zdałam sobie sprawę z tego, że bardziej kibicuje Division, niż Mikicie i spółce XD
Co do odcinka, to jeszcze muszę powiedzieć to: Ramon - świetna, charyzmatyczna postać moim skromnym zdaniem.
No i fajne zakończenie. Z reguły na koniec jest chwila oddechu, a tutaj coś działo się praktycznie do końca.

Też jest świetny, zwłaszcza scena jak Niki w aucie mówiła że dziewczyny lubią niezręczny facetów super minę zrobił.

Pierwszy raz usłyszeliśmy całe imię Nikity. :D
Co do Alex: Strzel , strzel , zabij go. :)

No właśnie, Nikita Mears... Powiem szczerze, że jakoś tak lepiej było, jak go nie znałam. Wiecie, ta tajemniczość, itd. : D Ale podoba mi się, pasuje do imienia. Teraz jeszcze trzeba się dowiedzieć nazwiska Michaela i będziemy mogli na nich mówić Mr & Ms ........ ^^