Pełna zgoda. Dodam jeszcze absolutnie fenomenalną Rosa Salazar.

Pewnie chodzi o lektora.

Również jestem bardzo pozytywnie zaskoczony. Imo dużo lepszy, 'głębszy' od wspomnianych magików. Magików widzę raczej jako typową historyjkę obrazkową typową dla zachodniego widza składankę motywów 'wszystko co ślina na język skojarzyła'. Natomiast w "Nowym smaku wiśni" ktoś zdecydowanie bardziej przyłożył się konkretnie do szamanizmu. Bardzo dobrze zarysowane relacje między bohaterami i ich wykorzystanie jako nośnika oddziaływań, nie zwykłe czary mary błysk. No nie mówiąc o tym, że po peyotlu naprawdę ktoś mógł sobie zrobić krzywdę. Naprawdę dobrze 'osadzone'.

Dla mnie przewidywalny jeśli chodzi o samą historię. Zwłaszcza, że kiedyś obejrzałem np. "Klucz do koszmaru" i inne filmy o klątwach, magicznych połączeniach, rytuałach itd.
Akurat wspomniany film jest na Netflix, możecie sprawdzić, polecam. ;) Nigdy nie zrozumiem zawierania umowy bez poznania ceny, szczegółów. Tutaj było to tym głupsze, że główna bohaterka dosłownie pięć minut wcześniej dała się naciąć. :D

No nie wiem, to jest takie trochę, że się ciągle rozkręca, rozkręca i coś ma się zaraz stać, no i... w sumie nie dzieje się za wiele. Tempo senne.

[spoiler wielki jak mój ku.tas]

Do tego główna bohaterka jest beznadziejna. Rosa Salazar gra świetnie, ale jej postać jest tak nadętą, samolubną i pretensjonalną artystką, że normalnie największą satysfakcję odczułem, gdy ją udusił. Za nic w świecie jej nie kibicuję.

Gusta polskich odbiorców? Temat do przemilczenia....jak wspołczesne komedie made in Poland