a ja właśnie najbardziej lubię Sledge'a. Fakt, trochę przymulony chodzi większość czasu, ale to chyba wpływ tego całego wojennego zamieszania tak na niego działa. No i rzeczywiście, etykieta twardziela trochę do niego nie pasowała, ze względu chyba na młodzieńczą twarz. Ale gość bardzo dobrze dobrany do roli żółtodzioba który z czasem zdobywa doświadczenie i respekt reszty załogi.

Dobra scena to był Snafu i jego "wyścig w workach":) hehe nie no najbliżej mi do Eugene`a

Mój ulubiony to zdecydowanie Leckie na linku niżej macie zdjęcia prawdziwego Sledge'a i Snafu :)
http://content.lib.auburn.edu/cdm4/item_viewer.php?CISOROOT=/ebsledge&CISOPTR=43

To zdjęcie, jak i wiele innych które można znaleźć na tej stronie, pochodzą ze zjazdu, nie wiem czy całej 1 dywizji Marines czy tylko z tego 5 pułku czy K 3/5, gdzieś z początku lat 80tych chyba 80 albo 82 rok nie jestem pewien, na innych zdjęciach można również odnaleźć Leydena, Burgina, de L`eau i wielu innych.

Tylko "Snafu" mi się podobał. Reszta bohaterów bezbarwna/nieciekawa.

Tak, muszę się z Tobą zgodzić, że większość bohaterów serialu jest bezbarwna. Ale może i było to celowe, bo na Pacyfiku walczyli wszyscy: ładni, brzydcy, ciekawi, nieciekami, twarziele, mięczaki itp. Stąd różnobarwność postaci. Osobiście (do czasu) muszę się przyznać, że podobała się też rola Sierżanta Johna "Manila" Basilone, ale tylko do pewnego momentu. W chwili, gdy nagle (w sumie to ni z tego ni z owego) zaczęli ukazywać go jako wielkego bohatera przestała mi się podobać jego rola. A już zdecydowanie potwierdziło moje przekonanie to, jak obejrzałam odcinek "miłosny". Było to jak dla mnie totalnie nierealistyczne. Chyba jeden z najgorszych. A już na pewno taki, kóry totalnie (mówiąc potocznie) zmaścił odgrywaną przez Sedę rolę.

trochę to dziwne, że piszesz
"...(w sumie to ni z tego ni z owego) zaczęli ukazywać go jako wielkego bohatera..."
chłop dostał jeden z najważniejszych medali z odwagę, był bohaterem walk na Guadalcanal, a to że wojsko/media/propaganda zrobiły z niego super gwiazdę, super bohatera dla własnych celów to już nie wina twórców filmu tylko samego życia.

Nie o to mi chodzi, odniosłam jakieś takie dziwne wrażenie, że za mało pokazali jego "bohaterskości" w Pacyfiku. Oglądając nie odniosłam wrażenia, że osiągnął więcej niż inni jego kompani, a tu nagle tylko on zostaje odznaczony i to jako WIELKI BOHATER. W rzeczywistości był zapewne tym wielkim bohaterem, ale wydaje mi się, że jakoś za mało bohaterskości pokazał Pacyfik. Takie jakieś dziwne odcucia... Oczywiście każdy ma prawo do swoich... :)

Obawiam się, że cokolwiek by pokazali to zawsze było by albo za dużo albo za mało, do KB też były pretensje - jak coś świadczące o odwadze to od razu nierealistyczne - Winter by tak nie zdobył dział, nie możliwe że sam dobiegł do SS-manów bo to nie idioci i by go rozwalili, Speirs biegnący pomiędzy Niemcami to totalna głupota.
Był już tu temat naśmiewający się z bohaterskiej śmierci Basilone... nie ma siły, nie dogodzisz ;)

z poczatku to moim najlepszym bohaterem byl Robert Leckie, (ktory zreszta dziedziczy moje imie ;)), ale teraz to najlepiej oglada mi sie "Snafu". na poczatku mialem do niego wielka antypatie za jego dziwaczne zachowanie, ale pozniej polubilem tego swira ;)

Dokładnie! Też na początku go nie lubiłam, ale nawet wtedy uważałam, że świetnie nadaje się do tej roli. I z odcinka na odcinek uświadamiam się w tym coraz bardziej...

Tak. Snafu wymiata. Ten jego akcent :) Tylko dlatego nie oglądam pacyfiku z lektorem tylko z napisami, aby usłyszeć ten przyćpany ton Snafu :)

tak jest, Snafu, dziś było dobre: " hej maleńka, chodźmy na koniec przedziału to pokażesz mi dupe" oO :D ^^

Najlepszy to był Snafu.

Tylko Snafu dla mnie zagrał rewelacyjnie w tym filmie reszta to taka niejaka może jeszcze trochę Slegde na początku.

A dla mnie ulubioną postacią był Hoosier. Podobało mi się jego poczucie humoru. Ogólnie cała paczka Leckie'go była ciekawa. Snafu też polubiłam ale dopiero po jakimś czasie. Z kolei jeżeli chodzi o Sledgea to dla mnie masakra. Denerwowały mnie sceny z jego udziałem. Był taki nijaki, jak dla mnie nic ciekawego nie wniósł do filmu a powinien bo był jednym z głównych bohaterów. No i jeszcze muszę wspomnieć o kapitanie Ack Ack. Krótko grał ale jakoś pozytywnie go zapamiętałam.

Snafu - dość szybko go polubiłem, mimo iż z początku wydał mi się dupkiem. Bardzo dobry był też sierżant Haney - twardziel i z pozoru facet nie do zdarcia.

Moim ulubionym bohaterem jest Merriell "Snafu" Shelton . Aktor, który go zagrał pokazał klasę ;]

Sgt. Elmo "Gunny" Haney to był dopiero świr:) i jak wszyscy, lubiłem tez Snafu.

Hmmm prze chwila o tym pisałem w innym temacie i to co widze tylko potwierdza moją opinie. Niezamierzony efekt, który osiagnieto w Pacyfiku: trójka bezbarwnych bohaterów, a ponad nimi drugoplanowy SNAFU;)