Tak świetny serial, że nie wiem od czego zacząć. Po pierwsze fajnie oglądać serial z czasów gdzie dwóch mieszkających ze sobą facetów nie było "shipowanych" przez fanów serialu lub nie daj bóg samych scenarzystów. A mimo to jest między nimi dużo kontaktu fizycznego, którego jestem wielką fanką. Aktorzy są ze soba fantastycznie zsynchronizowani . Zachodzę w głowę ile zajęło im nauczenie się pewnych scen i sekwencji ruchów - wszystkie te wzajemne podnoszenia, łapania, wskakiwanie na ręce na końcu "dance of joy". Uwielbiam odcinek w którym Balki zasypia w pracy i Larry musi go co chwilę łapać by nie runął np na serwis obiadowy. To jest jakaś magia, że im to wychodzi! Do tego mają między sobą niesamowitą chemię. Ostatni raz coś takiego widziałam w serialu Fraiser pomiędzy dwoma braćmi ale tam sytuacja jest dużo bardziej statyczna. Tutaj serial kipi energią i radością, podskokami, i tańcem czy ganianiem się w koło kanapy. Fakt odcinki mają podobną fabułę, ale ogląda się to super przyjemnie. Uwielbiam akcent Balkiego, myślę że Pinchot miał nie lada wyzwanie jak na rodowitego nowojorczyka plus non stop szczerzy się od ucha do ucha - chyba muszą go boleć strasznie szczęki od tego ;). I choć komedia to jest tutaj sporo wzruszających momentów. Bardzo się ciesze, że po 10 latach udało mi się znaleźć ten serial. Zupełnie nie pamiętałam jego tytułu i gdyby nie Gliniarz z BH 3 chyba nigdy bym do niego wróciła.