Film jest świetny: nietypowy, niekonwencjonalny, odkrywczy, zaskakujący.
Ganialne dialogi, teksty, umiejętnie wplecione jędrne wulgaryzmy, fajny slang, porażające (w sensie jak najbardziej pozytywnym) odzywki, aż samemy by się chciało takie powtarzać wobec jakiegoś dupka.
Brzydota ukazana w filmie jest aż piękna; skąd ten Vega (czy kto tam wie) wziął te rewelacyjne obskurne wnętrza, stare meble, łachy na aktorach, stojace butelki wódki, stare radia itp. Ile tu pracy i staranności w takim doborze!
Fabuła udana: choć czasem niezbyt prawdopodobna, to zręcznie opowiedziana, człowiek w nią wierzy. Czasem są jakieś niedociągnięcia fabuły, ale to nie za bardzo szkodzi.
Przeważają nad fabułą odkrywcze elementy serialu: dialogi (miód!!), bardzo dobra gra aktorów, ciekawe zdjęcia.
Przede wszystkim film nie jest cukierkowy, wydaje się przedstawiać autentyczne życie rasowych policjantów z powołania (choć nie wiem jak naprawdę wygląda ich codzienna praca), zawiera elementy krytyki społecznej (np. spasiony durny minister).
Film pomimo epatowania zbrodnią i wulgaryzmami zawiera też pozytywne przesłanie: są jeszcze uczciwi policjanci z powołania (tak mi się zdaje, choć bohaterzy mieli liczne, ludzkie wady).
Polecam.
Jedyne co mnie dziwi, to że film nie zdobył należnego mu rozgłosu, a TVP puszczała go zawsze o późnej porze i praktycznie bez zwiastunów.