Nie spodziewałam się nie wiadomo czego po tym serialu, ale i tak byłam zaskoczona tym jak bardzo odbiega on od książki. Chyba jedyna wspólna rzecz to imiona bohaterów... Są detale które zirytują tych którzy przeczytali książkę i pamiętają szczegóły (Julia która mieszka w Chester's Mill nie dlatego że ją wywalili w Chicago i mieszka tu ze względu na męża tylko wręcz przeciwnie - jej rodzina mieszka tu od lat, a ona sama ma mieszkanie nad redakcją "Demokrata" którą odziedziczyła po dziadku albo ojcu, nie pamiętam) ale to można przeżyć. Bardziej zdenerwowała mnie totalna zmiana Jima Renniego. W książce jest to fałszywy, pełen hipokryzji, okrutny i obleśny typ, nie ma w nim ani odrobiny dobra. Nietrudno go sobie wyobrazić jako wstrętnego spaślaka który trzęsie miastem tak samo jak swoim ogromnym brzuchem. Natomiast w serialu jest to niewysoki człowieczek ze średnią nadwagą i co więcej - co chwilę zdobywa się na akty dobroci. W porównaniu z książkowym Renniem, Jim Rennie z serialu to po prostu anioł. Można mu nawet współczuć i darzyć sympatią.

Szkoda, szkoda bo książka "Pod kopułą" opisuje co się dzieje jeśli do władzy dojdzie bezwzględny tyran który nie cofnie się przed niczym, taki jak Rennie. Który ignoruje głosy mieszkańców, wojska a nawet samego prezydenta i robi co chce. Nie wiem kogo chcą obsadzić w tej roli w serialu skoro tam Rennie jest już tak wygładzony że bardziej się nie da. Mocno mnie to rozczarowało, liczyłam właśnie na takiego Jima Renniego jak w książce, który swoimi działaniami tak denerwuje czytelnika że trzeba co jakiś czas przerwać lekturę żeby ochłonąć :P