Mnie też dziwi to, że mając taki budżet na produkcje, twórcy nie potrafią zatrudnić dobrych scenarzystów. O co chodzi? Przecież jest tyle zdolnych ludzi, piszących świetne teksty! Pierwsze sezony GoT to majstersztyk w porównaniu do tego. Póki co jedynie odcinek 4 dawał radę (świetne interakcje między bohaterami + w końcu król się przebudził).

Ale po co im dobrzy scenarzyści, jak mają aktywistów? Kij z ciekawą fabułą, ważne, że jest diversity.

Oj nie zgodzę się. Znając książki i nie spojlerując muszę napisać, że w spojrzeniach i gestach postaci widać wszystkie intrygi, które dzieją się zakulisowo... Wszystko wyjdzie w przyszłości i drugie obejrzenie będzie miało jeszcze większą moc. Ponadto tak jak w książce dopiero teraz akcja przyspieszy i zacznie się Gra o Tron. Wcześniej nikt o Tron nie musiał walczyć, bo 200 lat był spokój w Królestwie. Zapinajcie pasy, bo w kolejnych odcinkach dzięki zbudowaniu napięcia pierwszymi 5-cioma odcinkami będzie wybuchać bomba za bombą fabularną.

ziewam

Akuratnie o teleportacje bym się nie czepiała, gdyż sporo postaci ma lub będzie miało tu smoki, zatem logiczne jest, że przemieszczają się o wiele szybciej (vide: Daemon do Runestone i z powrotem).

Natomiast to, co rzeczywiście, zarzuciłabym serialowi to zbytnie pchanie historii do przodu. Za moment pewne postacie zaczną ginąć, ale ich śmierć nie będzie miała takiego efektu jak powinna, gdyż po prostu za nie zdążyliśmy ich dobrze poznać.

I właściwie już tak jest - popatrzmy sobie na dwie śmierci z tego odcinka:


SPOJLERY





Rhea została zamordowana, jednak jej śmierć rusza nas stosunkowo niewiele, gdyż wcześniej pojawiła się na ekranie może kilkanaście sekund. Inaczej byłoby gdybyśmy poznali ją wcześniej, a Daemon spędził z nią w Dolinie pół roku - jak w książkach.

Podobnie jest z Joffreyem Lonmouthem. On gdzieś jest w tle w odcinku drugim, w odcinku piątym poznajemy go lepiej - ma ze dwie sceny i potem zostaje zabity. I to w trochę bezsensowny sposób. W książce było lepsze rozwiązanie, bo Joffrey zginął podczas turnieju - oczywiście, to też mogło być (i pewnie było) morderstwo, ale trochę lepiej jednak ukryte - w książce Criston rozwalił mu łeb morgensternem. Jak rozumiem, tutaj na okolicznościach śmierci zaważyły względy budżetowe.