RoS to arcydzieło mające jedną wadę - trzeci sezon, dlatego dla mnie arcydziełem być nie może. Wraz z odejściem Praeda, coś w tym serialu się dla mnie skończyło. Nie mogłem przywyknąć do nowego Rob.... który nawet w połowie nie miał tej aparycji i niezwykłego głosu jak Michael. Trzeci sezon generalnie szedł mi opornie, to nie był ten poziom co wcześniej, np. scena retrospekcji Nasira i Saraka jak dla mnie wyglądała żenująco (choć przyznaję, że zakończenie serii jest przyzwoite). Nie chcę jednak o minusach, bo ten serial ma zdecydowanie więcej pozytywów. KLIMAT! Świetny, surowy (czytać prawdziwy), pod kątem jego magii poniekąd przypomniał mi Twin Peaks. Pisząc o klimacie, nie można nie wspomnieć o cudownej muzyce irlandzkiego zespołu Clannad, ten przepiękny "anielski" wokal - maestria. To śmiało jedna z najlepszych ścieżek dźwiękowych jakie w życiu słyszałem. Idealnie dobrana obsada (nie patrz trzeci sezon ;)), poza kompanią takie postacie jak np. Nickolas Grace jako Szeryf Robert czy Robert Addie jako Gisburne (fajne interakcje między nimi) oraz Philip Davis jako Książę Jan. Ten charakterystyczny angielski akcent. Świetny humor, jak walka Marion z Robinem, gra z łyżkami czy Mały John stykający się głowa o głowę z Willem. :) Fajne ujęcia kamery z pozycji bohatera, dające widzowi wrażenie patrzenia jego oczami np. z pozycji Templariusza w hełmie jadącego konno czy Robina, leżącego na ziemi, otoczonego przez ostrza ich mieczy. Całość spowita delikatną mgłą, jak we śnie. ;) Na pewno chcę jeszcze kiedyś wrócić do tego serialu, ale już najprawdopodobniej tylko do 2-óch pierwszych sezonów.

Z przygodami Banity z Sherwood wcześniej miałem do czynienia tylko w związku z serialem z lat (1997-1999), ale delikatnie ujmując, nie ma nawet co porównywać.