Jestem mile zaskoczona ostatnią serią, po prostu klasa i najwyższa poprzeczka, co zdarza się rzadko wśród coraz to bardziej naciąganych sezonów przeróżnych seriali. Odcinek 7 sezonu szóstego jest genialny. Nie wspomnę o znakomitym soundtracku. No i zakończenie. Moim zdaniem Jenny popełniła samobójstwo. Choć, gdy zobaczyłam końcówkę, gdy pojawiły się te demoniczne uśmiechy, to dałabym sobie rękę uciąć, że załatwiły ją one wszystkie, ale jak pojawiła się Jenny wśród tego wesołego marszu, to uznałam, że jednak się mylę. Miało to chyba na celu pożegnalną prezentację. Podobała mi się też sygnaturka z podziękowaniem za wierność fanów. Już myślałam, że Jenny utarto nosa, tymczasem ona nadal złośliwa, rozpieszczona i neurotyczna. Swoją drogą, uważam, że Jenny była chora psychicznie, nie ma bata. I dodam, że wiele mnie wątków zaskoczyło- ciąża Maxa, miłość jen do Shane, to, że to ona ukradła film, Bette, która znowu zdradziła Tinę. Jak widać, nikt jednak w tym serialu nie ewoluował, jak twierdziłam wcześniej.
Jestem zadowolona z poświęconego czasu, uważam, że L skończył się o wiele lepiej niż QAF. Poza rozrywką sprawił, że inaczej patrzę na ludzi o orientacji homoseksualnej. Szkoda, że w Polsce nie doczekamy się chyba nigdy emisji, żeby i oni mogli obalić stereotypy i chore obawy.
pzdr