Nie wiem czy wiesz, ale postać Sherlocka Holmesa powstała w 1884, a "Mentalista" o ile się orientuję jakoś w 2008...
Co do owych "zrzynek" to nie sądzisz, że twórcy postaci Patricka inspirowali się (łagodnie mówiąc) serialem "Psych"? Popraw mnie jeżeli się mylę, bo mentalistę oglądałam ostatnio z pół roku temu i nigdy nie nałogowo, ale chodzi chyba o to, że główny bohater ma niezwykłe zdolności do zwracania uwagi na szczegóły i udaje, że jest medium.

Oczywiście, chodzi mi jednak o nową, współczesną kreację Sherlocka Holmes'a, która nieco odbiega od pierwowzoru. Natomiast będąc tworem 2 lata młodszym od "Mentalisty" mogę podejrzewać powiązanie. O serialu "Psych" nigdy nie słyszałam, więc dziękuję za informację.

Też widzę podobieństwo między Sherlockiem a Patrickiem. Poza tym trzeci odcinek pierwszego sezonu (Moriarty zakłada bomby na bezbronnych ludzi) do złudzenia podobny do jednego z ważniejszych epizodów w Mentaliście. Ale myślę, że kreowanie głównego bohatera na indywidualistę, egoistę i geniusza zarazem to typowe posunięcie reżyserów tego typu filmów. :-)

Przecież Sherlock to bardzo dobry serial, przemyślany, zrobiony porządnie... jak można go porównywać do typowego gównianego serialu telewizyjnego, który jest zwykłą papką dla mas?

Dokładnie! Popieram w 100% :)

Myślę, że raczej twórcy Sherlocka zadali sobie pytanie: "gdybyśmy dziś spotkali Sherlocka Homesa, z całym jego bagażem wiedzy i niepowtarzalnym charakterem, kim mógłby być, skoro nie obowiązywałłby go gorset XIX-wiecznej obyczajowości?" I pomyśleli, że ten typ postaci już istnieje w popkulturze i jeśli Sherlock byłby gwiazdą popkultury dziś (tak jak był nią kiedyś) to zachowywałby się trochę jak dr House, albo jak Mentalista - oczywiście prześcigając ich o lata świetlne w swojej socjopatii. Mam wrażenie, że ten rys Sherlocka to trochę kpina ze współczesności i lekka jej krytyka.

Tak jakby Moffat i Gattis chcieli powiedzieć, że sto lat temu takich ludzi uznawano za geniuszy właśnie dlatego, że posługiwali się wyłącznie materialistyczną, racjonalną logiką dwuwartościową w sposób nadzwyczaj precyzyjny - a dziś możemy takiemu komuś powiedzieć co najwyżej "spieprzaj". Ten rodzaj antypatii, jaką Sherlock wzbudza wszędzie mówi sporo o tym, jacy jesteśmy dzisiaj i jak reagujemy na pewne rzeczy. Nie tylko na geniuszy.