oczami radzieckiej zabawki uwidziane ti ta ta:

Dlatego w 2000 roku wydarzeniem stało się wyemitowanie przez pierwszy kanał publicznej telewizji serialu Szkoła, zrealizowanego przez młodą reżyserkę Waleriję Gaj Germanikę. Bohaterami serialu, który wywołał spory szum, są uczniowie dziewiątej klasy w jednej z osiedlowych szkół na peryferiach Moskwy. Ówczesny boom subkultury emo odcisnął swoje piętno na Szkole – jedna z głównych bohaterek jest dziewczyną z czarnym makijażem, o natapirowanych włosach, ubrana w miks różu i czerni. Jej dziadek, emerytowany nauczyciel, dostał wylewu, gdy zobaczył zdjęcia z erotycznej sesji zamieszczone przez nią w „Kontakcie”. Dziewczyna w swojej klasie jest czarną owcą – wszyscy uważają ją za chorą psychicznie i znęcają się nad nią. Hiperrealistyczna Szkoła to jaskrawe charaktery i ostre konflikty. W serialu zagrali naturszczycy, dialogi były improwizowane, a prowadzona z ręki kamera nadawała całości paradokumentalnego charakteru. Wśród dzieci i rodziców widać przekrój rosyjskiego społeczeństwa, a prawie każdy zmaga się ze skomplikowaną sytuacją rodzinną. Jest blondyna-dresiara, klasowa seksbomba, dominująca i bijąca inne dziewczyny. Jest początkujący skinhead, wstydzący się swojego zżulałego ojca, indoktrynowany przez elokwentnego nauczyciela geografii – nacjonalistę, który mówi mu: „Jeśli rzucisz chuligaństwo i kolegów – kiboli, pomogę ci zapisać się do kółka patriotyczno-wojskowego.” Największym klasowym wrogiem skina jest introwertyczny chłopak z Czeczenii, którego matka, pracująca w szkolnej stołówce jako kucharka, musi znosić rasistowskie żarty i docinki. Jego starszy brat, działający w gangsterskich klimatach, oferuje pomoc w postaci „nastraszenia” młodocianego skina i jego rodziny. Grono pedagogiczne to także szeroki przekrój – od idealistycznej nauczycielki literatury, humanistki w starym, radzieckim stylu, po profesorów, którzy po wywiadówkach przyjmują koperty od rodziców. Naiwni idealiści nie potrafią zrozumieć większości problemów współczesnych dzieci, a cynicy mają je w głębokim poważaniu. Błędne koło psychicznej przemocy, która przechodzi z rodziców na dzieci, doprowadza do tragedii – jedna z prześladowanych dziewczyn trafia do szpitala psychiatrycznego i popełnia samobójstwo.