Nigdy nie byłem fanem idealizowania życia dworskiego, a Silent Witch to przede wszystkim luźna fantazja na ten temat: o życiu w szkole dla bogaczy, uprawianiu "dworskich" hobby, odkrywaniu politycznych intryg i romansowania z księciem. Ciężko mi polubić główną bohaterkę, gdy to zarazem chodzący archetyp dziewczyny typu "przepraszam że żyję" i odpowiednik isekaiowego overpowered-bohatera o nadludzkich umiejętnościach, który w każdej sytuacji sobie poradzi. Wiele jest w tej serii do lubienia, bo i czerpie z dość bogatej gamy konwencji: bywa widowiskowym fantasy, lekkim szkolnym slice-of-life, dramatem, komedyjką, thrillerem politycznym, romansem. Ostatecznie meandruje sobie między tymi wątkami, na nic głębszego nie ma ambicji i nie daje zbyt wielu powodów, by się tym jakkolwiek przejmować. Ot taki jakościowy fast food.
czytaj dalej
