Sędziów skazanych w Polsce można policzyć na palcach jednej ręki. Nadzwyczajna kasta dobrze dba o swoich. Najlepszy przykład to zbrodnia pewnego byłego sędziego (pominę nazwisko, bo ma koneksje). Otóż był hazardzistą z wielkimi długami. Aby spłacić wierzycieli porwał dla okupu małego synka bogatego biznesmena. Mimo wpłacenia wysokiego okupu zbrodniarz i tak udusił dziecko, a potem porzucił zwłoki. W procesie został skazany na 25 lat więzienia (zwolnienie warunkowe pewnie po 15 latach). Oburzony ojciec ofiary podchodzi do prokuratora i pyta dlaczego bydlak nie dostał dożywocia. Na to prokurator spokojnie odpowiada, że zwykły człowiek dostałby za to dożywocie, ale to był sędzia. I to tyle.