Dla mnie ten serial to arcydzieło, oglądałem wszystko na bieżąco zgodnie z amerykańskim terminarzem. Paul Scheuring nareszcie został należycie doceniony i wszedł w kluczowy moment swojej kariery z niezwykłym pomysłem, którego realizacja zasługuję na najwyższe laury. Serial jest znakomity i trzymający w napięciu. Zazdroszczę osobom, które dopiero sięgają po tą pozycję, bo mają wszystkie odcinki na wyciągnięcie dłoni i nie muszą w tej zabójczej tajemniczości oczekiwać kolejnego premierowego odcinka. To co w tej serii pokochałem to niespodziewalność i skrytość bohaterów. Serial zawsze mnie zaskakiwał i tak pozostało do ostatniego odcinka. Z przykrością muszę jednak stwierdzić, że reżyserowie w pogoni za pieniędzmi na siłę kontynuowali serial tracąc na tym dobrą opinię. Uważam, że 2 i 3 sezon można było śmiało połączyć w jeden i w ten sposób śmiało pozostać w chwale. Na szczęście 4 wydanie to powrót do ku zaskoczeniu wielu osób (całkowita zmiana scenariusza, z klimatu więziennego na typowo kryminalistyczno-szpiegowski) do sukcesu. Osobiście dziękuje twórcą, że skończyli na 4 części i nie pozwolili na taki haniebny upadek jaką przeżyła seria Zagubionych. Szkoda mi części aktorów Prison Break , którzy mimo wielkich umiejętności i charyzmy nie rozwijają dalej swojej kariery, wyjątek to William Fichtner, Amaury Nolasco, i od pewnego czasu na szczęście Dominic Purcell.
Jeśli ktoś nie widział serialu, musi szybko nadrobić zaległości bo to współczesna klasyka, która przechodzi już do historii.