Również dla mnie był jedną z ulubionych postaci w tym serialu. Z jednej strony bardzo smutna scena (choć świetnie zrealizowana) z Gannikusem gdy pozostał sam (choć dlaczego właśnie taka postać została pozostawiona na pastwę losu???) i go otoczyli, walczył do ostatnich chwil, ta bezsilność gdy bez skutku uderzał w rzymskie tarcze... ;( a potem te słowa Cezara "tak upada niegdyś legenda areny" :( Jednak Gannikus poświęcił się w 100% sprawie, mimo iż na początku był niechętny i nie chciał być dowódcą.

Ta jego twardość, wola walki, siła. Scena wspaniała.

W sumie ci rzymianie zrobili Gannikusowi arenę otoczywszy go i co chwilę odpychawszy, a Cezar tylko się uśmiechał jak bliski jest koniec legendy... I ta ogromna cisza przez którą przechodziły jedynie krzyki bezradnego wojownika, który jednak w pewnym momencie musiał skapitulować :(