Po dwunastu minutach miałam dosyć, ale obejrzałam do końca, bo byłam ciekawa, jakich innych głupot tam nawciskali.
Dawno nie widziałam tak naiwnej fabuły i tak fatalnej gry aktorskiej...
Scenariusz - a w szczególności dialogi do tego "serialu" wyglądają jak fanfiction pisany przez jakąś trzynastolatkę.
Tylu nonsensów nawciskanych w 45 minut nie widziałam dawno.
Ta Simone jest jakaś opóźniona - normalnie takiej osobie chce się po prostu strzelić w twarz bez powodu. Nie można być chyba bardziej irytującym...
Ta Alexandra wcale nie lepsza. Niby córka jakiegoś mega znanego gwiazdora i nikt jej nie zna? Serio? Tak po prostu wsiada spod jakiejś willi do obcego samochodu i przez cały czas nikt jej nie szukał/rozpoznał?
A na koniec wisienka na torcie, czyli Star. Z tego co zrozumiałam, nie ma nawet osiemnastu lat, bez problemu znalazła z powrotem swoją siostrę, zabiła jej ojca zastępczego (w ogóle padłam na scenie, gdzie zaraz po morderstwie jadą sobie samochodem i pierwsze o co pyta molestowaną siostrę to czy nadal śpiewa...), bez problemu odnajduje "matkę chrzestną" (która jakimś sposobem nie mogła ich znaleźć przez tyle lat), potem idzie robić za striprizerkę, od razu trafia na "grubą rybę", śpiewa mu, on OCZYWIŚCIE jest oczarowany, od razu załatwia jej występ, bez żadnego przesłuchania, ani nawet zobaczenia na oczy pozostałych dziewczyn i wszyscy są w ogóle zachwyceni.
Pomińmy fakt, że spędziły ze sobą tydzień, miały szukać managera żeby wejść do studia nagrań, a tu nagle na tych ich pseudo występach mają gotowe dema. Skąd ja się pytam?
No i OCZYWIŚCIE matka sióstr była sławna i OCZYWIŚCIE one musiały trafić na tego samego producenta i OCZYWIŚCIE ich ciotka zagorzała chrześcijanka ma zapędy gangsterskie.
Dno. Następnym razem po prostu włączę trudne sprawy.