To nie jest babski serial.Jak dla mnie w stylu "Zagubionych".Polecam!!!

ja z bratem też go oglądamy :) troche zalatuje telenowelą ale i tak jest świetny :P polecam

W porządku a napiszcie mi coś więcej o fabule...

No co tu można powiedzieć.. Serial opowiada o grupie ludzi, którzy przeżyli straszliwą burzę (ktora jak sie potem okazało, nie była zwykłą burzą) i próbują zejść z pokładu, znaleźć ziemie.. I ogólnie pokazuje ich perypetie, miłości, marzenia i problemy...

tak na szybko z wiki :P

Podczas niebezpiecznych eksperymentów w laboratorium w Genewie, dochodzi do katastrofy akceleratora cząstek. Chwile przed tym zdarzeniem na statek pasażerski wsiadło kilkudziesięciu uczniów, kilku nauczycieli, kapitan oraz załoga statku. Po burzy i niezwykle silnym sztormie, z którego cudem udało im się przeżyć, kapitan Estrella Polar (Gwiazdy Polarnej) i nauczycielka – naukowiec uświadamiają sobie, że są prawdopodobnie jedynymi ludźmi, którzy żyją na Ziemi. Według zdjęć satelitarnych, które udało się zdobyć Julii Wilson woda zalała wszystkie lądy na Ziemi, jednak zdobyła ona zdjęcia tylko jednej półkuli naszej planety, co daje im nadzieje na odnalezienie lądu. Od teraz statek to ich jedyny grunt pod nogami.

Dzięki za nakierowanie mnie... Musze zobaczyć jak się robi seriale za granicą:)

Jak dla mnie ten serial jest zbyt cukierkowy, zniewieściali studenci szkoły morskiej chłopcy "wilki morskie" - którzy chwilami zachowują się jak 16 letnie dziewczynki. Laski cały czas nienaganny makijaż i fryzury, zamiast uczyć się wiązać liny siedzą chyba cały czas przed lustrem. To cud że potrafią posługiwać się alfabetem morsa.

po prostu starają się żyć jak dawniej ;) Tylko Piti się zachowuje jakby miał 16 lat.

Mam podobne zdanie... Po ciekawych akcjach ludzie wychodzą z włosami jak od fryzjera. Krew się leje i leje ale oni nie chcą umierać. Ten cały serial to chyba wielka interpretacja, że miłość może wszystko. Nie ważne, że toniesz, krew ci się leje strumieniami nawet jak masz raka to i tak przeżyjesz bo kochasz kogoś. Śmiech

Przypomina mi się "Pieśń o Rolandzie". Mózg wycieka uchem, ale jeszcze można zrobić tysiąc rzeczy, powiedzieć wielkie przemowy, pokonać przeciwności itd. Śmiech.
To zdecydowanie JEST telenowela na statku, chociaż jak widać, więcej osób lubi telenowele, niż się do tego przyznaje. Wystarczy jednak, by telenoweli dać tło z bajeczek o walkach z plagą ptaków czy wodorostów, by móc ją nazwać przygodowym si-fi i oglądali ją ludzie unikający "babskich filmów" i tasiemców.
Do tego całość kiepsko zrealizowana. Zawsze ułożone włosy to i tak jeden z najbardziej wiarygodnych elementów.