Serial dokumentalny "Szóstka z Nebraski" jest zapisem bardzo nietypowej i psychologicznie złożonej sprawy sześciu osób, które w 1985 roku zostały skazane za morderstwo 68-letniej Helen Wilson z miasta Beatrice w stanie Nebraska. Pomimo że pięcioro z sześciorga oskarżonych początkowo przyznało się do winy, „Szóstka z Nebraski” jak ich nazwano, została uniewinniona w 2009 roku, kiedy ponownie przebadano materiał DNA. Decyzja sądu podzieliła społeczność prowincjonalnego miasta i wzburzyła krewnych Helen Wilson. Serial HBO przedstawia chronologiczny zapis wydarzeń - od morderstwa, przez prowadzone dochodzenie, proces, uniewinnienie oraz dwie sprawy cywilne. Nieoczekiwane zwroty w śledztwie sprawiają, że prawda staje się coraz mniej oczywista, a niewiarygodna historia, którą poznajemy, skłania nas do refleksji nad wiarygodnością zeznań i wspomnień świadków w sprawach karnych.

Serial analizuje także fenomen "odzyskanych wspomnień", który często sprawia, że podejrzani składają fałszywe, obciążające ich zeznania i przybliża widzom niekonwencjonalne metody wykorzystywane przez policję. Jego twórcy próbują odtworzyć sposób myślenia oskarżonych, z których kilkoro było emocjonalne i psychicznie podatnych na psychologiczne sugestie i podkreślają jednocześnie, że śledczy oraz eksperci ds. kryminalistyki popełnili wiele błędów podczas dochodzenia i zabezpieczania śladów, co utwierdziło członków ławy przysięgłych w przekonaniu o winie oskarżonych. Dodatkowo, wyrok skazujący idealnie wpisał się w nastroje mieszkańców prowincjonalnego miasta, którzy oczekiwali, że sprawa zostanie szybko rozwiązania, a sprawcy przykładnie ukarani.

Ponad 35 lat później społeczność Beatrice w dalszym ciągu boryka się z emocjonalnymi konsekwencjami brutalnej zbrodni i boleśnie odczuwa finansowe reperkusje głośnego śledztwa. Szóstce z Nebraski, którzy odsiedzieli łącznie 70 lat w więzieniu, przyznano 28 milionów odszkodowania, co sprawia, że młodsze pokolenie mieszkańców płaci wyższe podatki w nadal podzielonym mieście, gdzie pomimo upływu lat sprawa wywołuje w członkach lokalnej społeczności gorące emocje. Pomimo przytłaczających dowodów, które wskazują jednoznacznie na niewinność oskarżonych, wielu mieszkańców nadal wierzy, że popełnili oni morderstwo. W tym gronie jest nawet jedna z sądzonych kiedyś kobiet, która twierdzi, że pamięta ze szczegółami, jaką rolę odegrała w popełnieniu zbrodni.

Reżyserka dokumentu chce uwolnić miasto od traumy i namawia lokalną grupę teatralną, żeby przygotowała i wystawiła dla miejscowej publiczności przedstawienie oparte na aktach sprawy, sprawozdaniach śledczych i nagraniach z prowadzonych przez detektywów przesłuchań. W rolach policjantów, psychologa, rodziny ofiary i sześciu oskarżonych wystąpili lokalni aktorzy. Pomimo oporu mieszkańców miasteczka i otrzymywanych przez aktorów pogróżek, grupa odtworzyła wydarzenia, które przywołują bolesne wspomnienia, ale są jednocześnie dla lokalnej społeczności i członków rodziny Helen Wilson wyzwalającym doświadczeniem umożliwiającym im rozliczenie się z przeszłością.