Wg mnie finał jest jednoznaczny i nie ma nad czym spekulować. Na prawdę jest aniołem.

Uważam podobnie. Mam jeszcze inne argumenty. Zacznę od najlżejszych:
1) OA miała sen - widziała dokładnie tą stołówkę, te wysokie okna, spadające na ziemię sztućce z tacy (takiej jakich używa się właśnie na stołówkach), popłoch na sali, wystrzał z broni, nie pamiętam, w 7. czy 6. odcinku, . Gdyby wszystko zmyśliła i była zwykłym człowiekiem, nie widziałaby tego;
2) "Rodzice" naprawdę ją adoptowali od jakiejś ruskiej baby handlującej dziećmi (sic!), musiała więc wywodzić się z tamtego środowiska - korzenie Rosja;
3) List, który zostawiła matce odchodząc - dokładnie napisała tam, że wyrusza odnaleźć ojca, bo wie, że on nie umarł. Ojca. Czyli już wtedy, przed zniknięciem, myślała o nim, podejrzewała, że nie umarł, tylko się ukrywa, a więc to nie niewola zmiażdżyła jej psychikę i nie stworzyła w mózgu nieprawdziwych wspomnień z czasu zniknięcia, wypierając traumatyczne zdarzenia, lecz wierzyła i wiedziała już wcześniej --> był ojciec, Rosjanin, nie umarł, ukrywa się, czyli faktycznie są groźni ludzie w Rosji, którzy mogli go ścigać, i powody, dla których go ścigali i dla których odesłał on córkę do USA;
4) Skok z mostu, który przeżyła i "miała szczęście" jak to ujęła jedna z pielęgniarek;
5) Homer naprawdę istniał - po powrocie do domu, gdy uzyskała od Steve'a dostęp do internetu, znalazła go na youtube, nie szukała po omacku, lecz dokładnie wiedziała, jakie imię i nazwisko wpisać;
6) Ostatni odcinek, scena finałowa - French coś czuje patrząc na szumiące drzewa za oknem stołówki, BBA-nauczycielka też, dziwny spokój, odmieniona zupełnie, OA też czuje już i wie, co się zdarzy, biegnie do szkoły na stołówkę, potem, po wykonaniu ruchów Steve "coś" czuje, a gdy idą za nią do karetki, Steve słyszy szumiące drzewa, zdaje sobie sprawę, że to odgłos jej duszy, która się gdzieś "przemieszcza", mówi "zaczęło się" i biegnie za karetką wołając "zabierz mnie ze sobą"...

No i nasz agent FBI, który jest w nocy w domu Johnsonów nie wiadomo po co i dlaczego... Że French się tam włamał, to rozumiem - chciał sprawdzić, czy są jakieś wskazówki, które go naprowadzą na to, jak znaleźć Hap'a i pozostałych, chciał też zrozumieć to wszystko, co usłyszał od OA. Ale pan agent...?
Moim zdaniem więc wszystko to prawda, ale tak została pokazana i do tego wyeksponowane książki pod łóżkiem, aby zmusić widza do tego, żeby zwątpił, żeby uwierzył, że to zmyśliła.

Czy będzie drugi sezon? Chyba tak, ponoć twórcy udzielili już wywiadu zapowiadając, że mają koncepcję na ciąg dalszy. Jeśli tak się stanie, mam nadzieję, że pociągną wątek obecności agenta FBI w domu OA...
Pozdrawiam!

Mysle podobnie. Bardzo mi sie serial podobal. Uwielbiam ten typ. Tez wierze, ze OA byla wyjatkowa. Ciekawe czy druga czesc bedzie kontynuacja I czy bedzie inna historia.

Wydaje mi się, że koncepcja o prawdziwości wszystkich opisanych przez nią wydarzeń jest najbardziej prawdopodobna. Na dobrą sprawę jedyne argumenty przemawiająca za tym, że to była fikcja, to znalezione książki przez Alfonso oraz fakt, że gdy dwójka chłopaków próbowała po nazwiskach otrzymanych od OA wyszukać dane na temat jej współwięźniów, to nic nie znaleźli. Wydaje się to podejrzane, biorąc pod uwagę, że np. znajdowali się na liście zaginionych (może poza Scottem, który podobno nie miał nikogo bliskiego) i na pewno poszukiwano Homera. Ciekawi mnie jaki był tytuł tego japońskiego filmiku na YT, który znaleźli. Dość mocny argument przeciw prawdziwości tej historii, to również początkowa scena na moście - nijak ma się do zakończenia, w którym została wyrzucona na drodze w środku lasu. W jaki sposób dotarła do środka miasta i dlaczego wtedy zdecydowała się skoczyć z mostu? Przecież jeśli chciała się zabić to mogła zrobić to od razu w lesie (np. roztrzaskać głowę o asfalt). Do tego dochodzi oczywiście argument, że to nie mogła być prawda, bo opowieść była absurdalna, ale biorąc pod uwagę, że serial należy do gatunku SF, to raczej jest to argument za tym, że wydarzyła się naprawdę. ;)
Jest natomiast znacznie więcej argument za prawdziwością tych wydarzeń, większość z nich przedstawiliście powyżej.
Jedyne co mnie trochę martwi po finałowej scenie, to ryzyko, że istnieje jeszcze trzecia ścieżka - biały pokój i zwrócenie się do Homera - trochę mi to zalatuje kolejnymi Zagubionymi czy ostatnimi jazdami w jednym tegorocznym serialu - czy aby nie jest to kolejny motyw, w którym bohater siedzi w zakładzie zamkniętym, a cała historia jest przez niego wyimaginowana? takie nakładanie się rzeczywistości i ten psychoterapeuta jako lekarz, szeryf jako ochroniarz w szpitalu, główny oprawca jako ordynator, a ta czwórka osób, które jej towarzyszyły jako inni pacjenci z oddziału...oby nie ;)

no ciekawe ilu ludzi popelnia samobojstwo poprzez roztrzaskanie sobie glowy o asfalt ?? myslisz ze zaczniesz bicia glowa i umrzesz wiesz jaki to bol predzej guza nabijesz i zmadrzejesz, ten serial zostal specjalnie tak nakrecony zeby nic nie wyjasnic i zebys sie zastanawial prawda czy nie, i rowniedobrze moze to byc sciema z tym porwaniem jak i prawda

Homer prawdopodobnie jest zmyślony. OA z łatwością znajduje o nim informacje w internecie. Jej wyznawcy nie mogą nic znaleć na ten temat. Co więcej jej historia również ma nieścisłości. Skąd mogła wiedzieć o wydarzeniach, które działy się poza miejscem przetrzymywania? Czemu porywacz nie miał zamontowanych mikrofonów w klatkach? Czemu jeśli znała nazwisko porywacza nie próbowała go odszukać w internecie? Najpewniej jest tak jak napisałeś, że OA to tak narpawdę pacjentka szpitala psychiatrycznego, a reszta to również pacjenci. Świadczy o tym również dobranie bohaterów: chłopak/dziewczyna z problemem identyfikacji płci, starsza kobieta z depresją, chłopiec nie panujący nad agresją, sierota mieszkająca z siostrą i nadużywająca narkotyków. To samo można napisać o współprzetrzymywanych.

To musiała być woda. To jej żywioł śmierci.

Generalnie moją pierwszą myślą po zobaczeniu postrzelonej OA była analogia do sytuacji z żoną Scotta. Pomyślałam, że OA umrze, a cała jej historia - włącznie z wypadkiem w dzieciństwie i wszystkim, co było później, miało jedną rzecz na celu: zapobieżenie zamachowi terrorystycznemu w szkole.

Chyba podstawowym argumentem za prawdziwoscia jej historii jest fakt odzyskania wzroku. Jakos nie wyobrazam sobie zeby mala dziewczynka przez kilkanascie lat udawala niewidoma. No i ta scena z psem na poczatku, trudno to wyjasnic.

A co do tych ksiazek to wydaje mi sie ze byly podlozone. Dziewczyna po prostu nie miala by czasu ich przeczytac bo zaraz po powrocie zaczela "dzialac" i wiedziala co ma robic.