Po trzech odcinkach odrobinę przynudza, i nawet nie chodzi o infantylnozę, to nawet nie przekracza zdrowego rozsądku ale nieprawdopodbność zdarzeń jest zbyt duża, no i ten słaby środek. Jakąś szansą było pojawienie się małej Toni pod koniec serialu ale potencjał tej postaci nie został wykorzystany.

Dobór aktorski trójki głównych bohaterów też nie był jakoś nadzwyczajnie trafiony.

Oglądałam ten serial w dzieciństwie i wtedy mi się podobał. Gdybym miała obejrzeć go teraz to pewnie byłoby ciężko jak z wieloma innymi produkcjami z tamtych czasów, np. " Xena, wojownicza księżniczka", "Młody Herkules", " Herkules" czy "Przygody Sindbada" - trudno przebrnąć przez jeden odcinek.

Też tak czasem mam. Ale byłbym daleki od mieszania amerykanskich produkcji z polskimi. Trzy szalone zera przynajmniej się nadają do wspominania starych dobrych czasów :).

Większość Polskich produkcji lat 90 jest nadal znośna do oglądania choć anachroniczna. Po za tym jak mówimy o serialach dla dzieci, no to siłą rzeczy są one nieco infantylne. Po za tym jak się samemu bylo dzieckiem to się inaczej odbiera takie seriale i filmy niż będącym dorosłym.

Właśnie tę infantylność miałam na myśli. I pewną absurdalność niektórych sytuacji/zdarzeń, których wtedy - szczęśliwie - nie wychwytywałam :-)

Też często zauważam czego nie wychwytywałem jako dziecko a teraz widzę i razi :). Akurat pod względem infantylności "Trzy szalone zera" nie są takie złe. Zawodzi raczej kiepski sceniariusz, i taki sobie dobór obsady dziecięcej.

Ciężko to byłoby teraz przebrnąć przez odcinek,,M jak miłość"albo ,, Pierwszej miłości".
Seriale poniżej poziomu podłogi...

Słaby środek

Co to znaczy?

Tyle że pierwsze odcinki były ciekawe, o coś w nich chodziło a w połowie serialu zaczynało się już nudzić..

Aha