Serial robi niesamowite wrażenie swoją historią, fabułą i przedstawionymi problemami, z którymi mierzą się bohaterowie. Piszę to jako osoba obiektywna, która nie należała do żadnego z przedstawionych tutaj biegunów. Sytuację tego typu mają jednak miejsce, o tym się czyta w prasie i słyszy w telewizji. Nie można udawać, że problemu nie ma. Bardzo dobrze, że powstają tego typu seriale, bo są okazją do rozmowy. Każdy ma swój punkt widzenia, tak jak wrażliwość, ale najważniejsze, że obok tematu nie przechodzi się obojętnie. Na tym polega sukces twórców serialu. Bardzo zżyłam się z postaciami, pomimo że nie są one przecież idealne. Bardzo poruszyły mnie losy Alexa i Justina, nikt tutaj o nich nie pisze, a przecież ten serial to nie tylko Hannah i Clay. Mam nadzieję, że powstanie trzeci sezon i poznamy dalsze losy tych pokręconych, ale tak naprawdę nieszczęśliwych dzieciaków, którzy często pomimo nieznajomości jeszcze świata stają w obliczu decyzji, które przerosły by nie jednego dorosłego. Serial trafia prosto w serce i pozostawia po sobie pustkę. Jest jednym z najlepszych jakie widziałam. 2 sezony obejrzałam jednym tchem i to była bardzo pouczająca przygoda. Warto czasami się zatrzymać i obejrzeć tego rodzaju produkcje, bo przypominają, że świat wokół nas wcale nie jest idealny i że przede wszystkim liczy się człowiek i jego los.